Doktorların Hayatları

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 9:54 am


	19.bölüm Nikâh memuru:siz,arda canoğlu.duygu hekimoğlunu karılığa kabul ediyor musunuz? Arda:evet. Nikâh memuru:siz,duygu hekimoğlu.arda canoğlunu kocalığa kabul ediyor musunuz? (duygu düşünür.tam cevap verecekken...) -----1.gün önce----- (ela dosyaları düzenler.o sırada levent sessiz sedasız gelerek elayı izler.) Ela:aşkım ne yapıyorsun sen orda? Levent:seni izliyorum.ve seni izlemek rahatlatıyor beni.hoş,seni izlesem bile özlüyorum ama... Ela:biliyor musun,mert gitmiş. Levent:artık ne mertin gidişi,ne de gidişi umrumda değil.artık onun yüzünden seni üzmek,kırmak istemiyorum. (sarılırlar.tam o sırada kuzey gelir.) Kuzey:hop ne oluyor burda? Ela:(şaşkınlıkla.)abi! Levent:anlamadım,neler oluyor,siz kimsiniz? Ela: (sessizce kulağına fısıldar.)levent,o benim abim. Kuzey:ben elanın diğer babasından olan üvey kardeşiyim. Levent:ben de elanın nişanlısıyım.çok memnun oldum. Kuzey:bakalım ben memnun olacak mıyım? * (duygu dosyaları doldururken arslan gelir.) Arslan:duygu!bugünkü ameliyatlara benimle girmiyorsun. Duygu:neden arslan bey? Arslan:çünkü ben öyle istiyorum da ondan. (duygu sinirlenerek gider.) * Zenan:hastanın hikâyesi nedir? Acil Tıp Teknisyeni:17 yaşında erkek hasta.aşırı dozda uyuşturucu kullanmış ve beyni 1. dereceden büyük zarar görmüş.yolda getirirken epilepsi krizi geçirdi.ilk halinden farklı değil. Zenan: (hemşireye)hemen merkezi damar yolu açılsın. Hemşire:tamam zenan hanım. Zenan:ayrıca levent bey'e de haber verin.muhtemelen subtural hemotom olabilir.bir de levent bey baksın. Hemşire:peki zenan hanım. * Gökçe:yeni asistan deyip geçme.zehir gibiyim zehir. Ahmet:zehir,zehir.zehir ama fare zehiri. Gökçe:hah!hah!hah!güleyim bari.seninkiler de espri mi? Duygu:ya bir susun da şurda bir uyuyalım.burası ilkokul müsamere kolu değil ki kardeşim!aaa...uğraşma gökçeyle ahmet,kırarım kemiklerini. Ahmet:emir büyük yerden.(dalga geçer gibi derki:)arkadaşlar!beni bu zalim duygunun elinden kurtarın,allah rızası için! Duygu: (yastık fırlatır.)ben şimdi sana zalim duyguyu gösteririm.kaçma,kaçma gel buraya!!!...(tam onu yakalamaya kalkacakken levent gelir.kendilerini toparlayan asistanlar onu dinlercesine büyük bir sessizlikle beklerler.) Levent:burda bir allahın kulu bana subtural hemotomun başlangıcını anlatsın,onu ameliyata sokucam. Duygu:tek kelimeyle epilepsi nöbeti.epilepsi nöbeti geçiren hasta ilk önce durumu önemsemez ve doktora gitmez.sonra yavaş yavaş atak başlangıçları ve epilepsi krizler başlar.böyle vakalar genelde hastaneye gelince ilk halinden farklı olmaz ve şuuru uykuya meyillidir. Levent:ameliyat senin duygu,hemen hazırlan. * (Güney,yolda yürürken elinde dosyalar olan eylüle çarpar.) Eylül:allah kahretsin ya! Güney:özür dilerim. Eylül:önemli değil. (bakışırlar.) Güney:yardım etmemi ister misin? Eylül:yok,gerek yok.ben tek başıma halledebilirim. (güney ve eylül biribirilerine bakarlar.) * ------1gün sonra------- (gökçe,zenan,melike,ela duyguyu hazırlarlar.) Ela:çok güzel oldun duygu Gökçe:peri masallarındaki... Melike:peri kızları gibi değil mi? Gökçe:aynen öyle. * (arda ve duygu gelirler.herkes alkışlar.otururlar ve nikâha başlanır.) Nikâh memuru:siz,arda canoğlu.duygu hekimoğlunu karılığa kabul ediyor musunuz? Arda:evet,ediyorum. Nikâh memuru:siz,duygu hekimoğlu.arda canoğlunu kocalığa kabul ediyor musunuz? (duygu tam cevap verecekken.) Arslan:durun!!!!duygu ne yaptığını sanıyorsun? Duygu:ne oluyor arslan bey? Arslan:o adamla evlenemezsin! Duygu:bundan size ne? Arslan:çünkü,çünkü...bunu şimdi burda söyleyemem.ardayla ilgili çok önemli birşey biliyorum. (arda tedirgin olur.) (arslan duygunun kolundan tuttuğu gibi çekmeye başlar.) Arda:ne oluyor ya!!!? Arslan: (ardayı iter.)sen karışma bu işe... Duygu:ne yapıyorsunuz arslan bey,delirdiniz mi?bırakın kolumu,yoksa bakın polis çağırıcam. Arslan:istediğini çağır. (gelmediğini görüncezorla kucaklar ve götürür.) Levent:ben sana dememiş miydim aşık diye. Suat:durdu durdu allahından buldu. Duygu:aaaaaa!!!!!bıraksanıza beni!delirdiniz mi siz? Arslan:delirdim veya delirmedim.şuan konumuz bu değil.seni bu yanlışlığı yapmaktan kurtarıcam. Duygu:ya bırakın beni! (arslan,duyguyu kucağından indirir ve arabaya zorla oturtur.) Arda:ne oluyor ya! (peşlerinden koşar ve yakalayamayınca sinirlenir.) bölüm soruları -duygu ve arslan nereye gidiyorlar? -mihrace arslanla arasında geçenleri duygu ve elaya anlatacak mı? -arslanın ardayla ilgili bildiği ve duyguya anlatacağı şey nedir?duyguya anlatacak mı? yorumlarınızı bekliyorum...

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 9:55 am


	20. bölüm (herkes kendi aralarına konuşmaktadır.) Sonay:kim bu ablamı götüren,ne oldu anlamadım. Ela:o ünlü plastik cerrahı arslan ibrahimoğlu.ayrıca duygunun şefi.aramızda kalsın,duyguya aşık. Sonay:vay canına!e peki sen nerden biliyorsun? Ela:nişanlım arslan beyin arkadaşı.arslan ona söylemiş,suat beyle levent ise hemen zenan ve bana yetiştirdi. (yanlarına levent gelir.) Levent:korkarım bir delilik yapmaz.ve korkarım arslan için bu olayı hazmetmek zor olucak.sonuçta ilk defa aşık oluyor. Çağla:ne cesaretle benim kardeşimi kaçırır?hem bu ne saçma iş.insan bu yaşına kadar ilk defa aşık olur mu?hele kişi erkekse hayatta inanmam. Sonay:sana göre aşkta saçma abla. Levent:arslan normal değil.o çak çapkın,serseri ve sapık bir tip.asansörde karşılaştığı bir kadınla bile ayaküstü flört eder. (jülide gelir.) Jülide:arslan bayağı gözü kara çıktı.baksana,benim için bile bu kadar şey yapmadı. Levent:hele şu son zamanda biraz düzelmiş gibiydi.hoş,duygunun evleniceğini duyduğunda yine dağıldı ama.duyguya aşık,kesin. Sonay:ne güzel işte!hastaneniz brezilya dizilerine taş çıkartıyor...eee...,başka?başka ne var?suat ve zenan kimler,aralarında ne var?söz sende ela. Çağla:saçmalama sonay.insanların özel hayatından bize ne? Ela:madem merak ettin söyleyeyim.suat bey ve zenan evliler.revan adında bir kızları var. Çağla:ya ben anladım,siz delirdiniz.yani siz manyak mısınız?benim kardeşim kaçırılmış,konuştuğunuz şeye bakın! Ela:korkmayın,bişey olmaz.arslan bey iyi biridir,korkmayın o açıdan yani. Çağla:daha demin nişanlın sapık biri dedi. Ela:o eskidendi çağla hanım. (ahmet koşarak gelir.) Ahmet:geç mi kaldım?düğün başladı mı? Ela:bu da bizim zevzek meslektaşımız ahmet.soruna gelirsek ahmetciğim,nikâh başlamadan bitti zaten.gelmesen de olurdu yani. Ahmet:nasıl oldu yani? Ela:şimdi arslan bey sonunda dayanamayıp büyük aşkı duyguyu kaçırdı. Ahmet:ne!!!!!!! (levent çoktan suatın yanına gitmiştir.inci gelir,yanında sonat vardır.) İnci:ne bu rezalet çağla?ne yapıcaz biz şimdi kızım?sizin bundan haberiniz var mıydı? Sonat:tabikide yoktu anne.ama bizim akılsız kızı o sapıktan kurtardığı için arslana plaket vermeliyim.en iyi şef plaketi.yani işe bununla başlayabiliriz. İnci:arda sapık falan değil. Sonat:ya ne demezsin. Çağla:ya biz ne biçim bir aileyiz ya?sonay,arslan serserisinin duyguyu kaçırmasından gayet memnun ve kendine macera oluşturmaya çalışıyor.sonat desen duygu kaçırıldığı için nerdeyse göbek atıcak.hatta daha ileri gidiyor ve arslana plaket verilmesinden başlıyor...neler oluyor size?durumun ciddiyetinin farkında mısınız siz? Sonat:gayet farkındayım çağla.arslan,duygunun hayatının mahvolmasını engelledi.bu yüzden de kanım ona çok ısındı,ne var bunda? Çağla:arslan bir sapıkmış,o var.fesupanallah!!! * (duygu ve arslan arabadadırlar.) Duygu:hemen arabayı durdurun arslan bey!durdurun dedim. Arslan:hayır!seni uyarmıştım.şimdi bana karışamazsın Duygu:nereye gidiyoruz arslan bey?siz delirdiniz mi?bırakın artık beni.ben sizi ilgilendirmiyorum,siz de beni. Arslan:biraz bekle az kaldı? Duygu:neye az kaldı?nereye gidiyoruz? Arslan:benim evime gidiyoruz.ilk önce orda konuşucaz.sonra sana en büyük kanıtımı göstericem.ve tabikide ardanın ne gibi bir gerizekâlı biri olduğun bilmeyen annene göstericem. Duygu:arslan bey!!!!!durdurun arabayı polis çağırıcam. Arslan:sana daha önce de söylemiştim.istediğini çağırmakta özgürsün.ama ben görevimi yapıcam.bildiklerimi bütün herkese anlatıcam. * (güney ve birkan gelirler.) Güney:neler oluyor burda?birşeyler duyduk ama emin olmak istedik. Ela:duyduğunuz şey arslan beyin duyguyu kaçırmasıysa doğru duymuşsunuz. Sonay:ne romantik? Çağla:şimdi ben ağzına bir çarpıcam,kimmiş romantik görüceksin.bu arslan nerelere gider,nerde kalır,nerelerde takılır? Ela:endişe etmenize gerek yok. (ardından zenan gelir.) Zenan:aslında şuan endişe etmelisiniz.çünkü arslan bey tam bir sapık. Ela:arslan bey çok değişti zenan. Zenan:erkekler değişmez ela.bunu ne zaman anlayacaksınız bilmiyorum. Çağla:tam benim kafa dengimsin zenan.bak ela,ne biliyorsan hemen şimdi anlat. Ela:anestezi barda takılır.evine genelde uğramaz.hele şimdi hiç oraya gitmemiştir. Çağla:anladım.şu anestezi bar nerde. Ela:bizim hastane var ya.işte onun 2 sokak ötesinde anestezi bar desen herkes sana gösterir zaten. * (arsla arabayı durdurur.) Arslan:iniyoruz. Duygu:benim indiğim doğru.ama direk geri gidiyorum.sizin saçmalıklarınızı daha fazla dinlemek istemiyorum ve dinlemicem. (arslan arabadan iner.o sırada bir hamleyle kaçmaya çalışır ama arslan yolunu keser.kucaklar ve zorla evine götürür.duygu bağırmaktadır.) Duygu:ne saçma bir şey yaptığınızın farkında mısınız? Arslan:istediğinği söylemekte özgürsün ama gördüklerin karşısında çok şaşıracaksın. (evine girerler.arslan birine telefon eder.) Arslan:alo!gülşen hanım!hemen benim evimin adresini biliyorsunuz.hemen gelir misiniz?arda beyi buldum.ayrıca burda sizinle konuşmak isteyen biri var.birbirinize çok yardımcı olucak bazı şeyler var.bekliyorum.(kapatır.)evet.şimdi seninle biraz konuşmam gerek.bak duygu.ardanın fransada nişanlısı var. Duygu:saçmalamayın,öyle şey olur mu? Arslan:oldu işte.sayemde kurtuluyorsun. Duygu:siz,ciddi misiniz? Arslan:şaka yapıyor gibi mi görünüyorum? * Ela:eee.şimdi ne yapıcaz? Levent:ben arslanı arıyacağım. Suat:gizli numaraya al. Levent:doğru.beni görünce açmaz. Çağla:inşallah açarda ben onu yakaladığım yerde imamın kayığıyla eşşek cennetini boylatayım. Sonay:ya abla bir de şöyle düşün.adam çok yakışıklıydı.birbirilerine de çok yakışıyorlardı.ben diyorum ki bunlar yakında evlenirler. Çağla:hiçbir şey deme sonay. *** (arslanın telefonu çalar.arslan kapatır.kapı çalar.) Arslan:işte beklediğimiz kişi. (kapıyı açar.) Gülşen:meraba Arslan:tanıştırayım.ardanın amerikadaki nişanlısı gülşen hanım. bölüm soruları -bundan sonra neler olacak?

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 9:55 am


	21.bölüm (duygu şaşırmıştır.) Duygu:siz,ardanın nişanlısı mısınız? Gülşen:evet.yakında evlenecektik.ondan olacak bir bebeğim var ve o bunu biliyordu.bunu bile bile nasıl böyle birşey yaptı anlamıyorum. Duygu:inanamıyorum.bakın bunların hiçbirini bilmiyordum. Gülşen:biliyorum.arslan bey anlattı.son zamanlarda biraz tuhaf ve soğuktu zaten.demek herşey yalanmış. Arslan:şimdi fikrin değişti mi? Duygu:arslan bey...ben,ben çok teşekkür ederim.gözlerimi açtınız.nerdeyse hayatım mahvolacaktı,sağolun. Gülşen:ben de çok teşekkür ederim.ardanın bu kadar iğrenç biri olabileceğini tahmin edememiştim. * (Ela,zenan,inci,sonat,sonay,ahmet,güney,birkan,levent,suat,gökçe,melike,fikret ve arda incinin evindedirler.) İnci:kimbilir nerededirler şimdi? Arda:o arslan denen pislik şimdi kıza neler yapmaya çalışıyordur.allahım çıldırıcam!onu bir elime geçirirsem neler yapıcam neler... Sonat:hiçbirşey yapmayacaksın. Arda:hele bir bulayım,görürsün. İnci:tartışmayın artık. (kapı çalar.) Gökçe: (kapıyı açar.)duygu! Duygu:tamam,sakin olun. Melike:ne oldu?ne yaptınız,nereye gittiniz? Duygu:ya bir durun,konuştuk sadece. İnci:kızım!sen nerdesin yavrum.birşeyin yok ya! Duygu:yok anneciğim. Arda:sevgilim!seni çok merak ettim.(tam sarılacakken eliyle dur işareti verir.) Duygu:sakın bana dokunayım deme!nasıl bir pislik olduğunu şuan,burda herkes öğrenecek. Arda:(tedirgi bir şekilde.)sen neden bahsediyosun aşkım? Duygu:bana aşkım falan deme. (telefonu çalar ve açar.) alo!arabayı parkettin mi?tamam seni bekliyoruz. (kapı çalar.) Duygu: (kapıyı açar.) hoşgeldin,içeri girsene. (arda gülşeni karşısında görünce şaşırır ve ürker.) Duygu:şu yanımda görmüş olduğunuz hanımefendi ardanın fransadaki nişanlısı.adı gülşen hanım.ardadan bebek bekliyor ve arda onu mağdur olarak bırakıp gitmiş. İnci:ne?sen ciddi misin duygu? Duygu:hayatımda hiç olmadığım kadar ciddiyim. Arda:yalan! İnci:seni sevebilirim arda.ama kızım bu zamana kadar kızım bana birtek yalan söylemedi.seni oğlum gibi sevmiştim.herşeyin karşılığı bu mu olacaktı? Duygu:seni bir daha görmek istemiyorum.kapı koridorun sonunda,solda.bilmiyorsan söyleyeyim. (arda gider.) Duygu:gülşenciğim çok teşekkür ederiz. Gülşen:birşey değil.ben artık gideyim. Duygu:hoşçakal. (gülşen gider.) İnci:kızım,çok özür dilerim.böyle olsun istememiştim.sadece mürvetini görmek istemiştim.bu her anne ve babanın tek isteği. Duygu:sanırım sana güvenemem anne.çünkü ben seni asla affedemiyeceğim.ela!geçen günkü ev arkadaşlığı teklifin halâ geçerliyse kabul ediyorum. Ela:tabi,ne demek!en çok seninle ev arkadaşı olmak istemişimdir.bakma öyle ahmet,güney,gökçe,melike ve birkan piyangodan çıktılar. Duygu:çok komiksin.ama en önemlisi ne biliyor musun?sen çok iyi bir arkadaşsın ela. Ela:emin ol sende öylesin. (yine bir istanbul manzarasıyla sabah olur.) Fikret:evet bugün çok önemli bir gün.hastanemize yeni bir plastik cerrahı geliyor.adı erhan hisarlı.duymuş olabilirsiniz,çünkü arslan bey ve erhan bey estetik cerrahisinin taçsız prensleri. Duygu:daha önce bir sürü dergide makalelerini okumuştum. Fikret:evet,doğru.en az arslan bey kadar başarılıdır.herneyse bu kadar çene çalmak yeter.birkan jülide hanıma,ela levent beye,zenan suat beye,duygu arslan beye.gökçe ve güney acile.ahmet ve melike 3453'deki hastayla ilgilenin. (kapı çalar.) Arslan:gir! Duygu:kahvenizi getirdim arslan bey. Arslan:acaba nedir bu el çabukluğğunuz,sorabilir miyim?dah önce söylemeden hiç getirmezdin kahvemi,şimdi ne oldu? Duygu:sadece teşekkür maksatlı. Arslan:hayır.bana böyle teşekkür edemezsin.benimle bu akşam yemeğe çıkarsan belki... Duygu:arslan bey ben dosya işlerine geri döneyim.verdiğiniz dosyalar beni bekliyor. Arslan:sen bilirsin. * (öğle tatili olmuş,herkes yemek yemektedir.duygu kahve makinasından kahve alırken erhan gelip elindeki kahve bardağı ile duyguya yanlışlıkla çarpar.duygunun üzerine kahve dökülür.) Duygu:allah kahretsin ya! Erhan:gerçekten çok özür dilerim.size nasıl yardımcı olabilirim? Duygu:benden uzaklaşarak. Erhan: (gider ve giderken.)çok,çok özür dilerim. Duygu:of ya! Ela:kim bu?ben hiç görmedim de. Duygu:ben de görmedim.sence ben üzerime kahve döken birinin kim olduğunu merak ediyor olabilir miyim? Ela:ya sadece merak ettim,pardon. Duygu:vur,bir de sen vur.önemli değil yani. (ela da dahil herkes güler.) Duygu:gülmeyin!!! *** (duygu üstünü değitirmiş,diğer arkadaşlarıyla dosyaları doldurmaktadırlar.) (Fikret yanında erhanla gelir.) Fikret:evet arkadaşlar,tanıştırayım,erhan bey. Duygu:ne! Fikret:ne oldu duygu hanım,beğenemediniz mi? Duygu:yok ben,sadece... Fikret:herneyse tanışıp kaynaşırsınız sonra.şimdi herkes işinin başına.(asislanlarhep beraber acile giderken konuşurlar.) Gökçe:bende türkiyenin en ünlü plastik cerrahını azarlasaydım,bende tanımak istemezdim heralde. Duygu:gökçe!!! Ahmet:hayır çok şanslısın yani. Duygu:niye salakcığım? Ahmet:hayatında kaç kere türkiyenin en iyi cerrahlarından biri üzerine kahve döktü? Duygu:ahmet!!! Ahmet:hayır bunu bir imza olarak düşün.bence o önlüğünü hiç yıkamamalısın.sonuçta türkiyenin en iyi cerrahı üzerine kahve döktü. Duygu:biraz daha dalga geçersen o önlüğü sana yıkatır,suyunu sana içiririm.ayrıca bir daha kimse benimle konuşurken türkiyenin en iyi cerrahı diye bir söz ifadesi kullanmasın. (birbirine bakarak gülüşürler.) bu bölüm gayet iyi bitti.bölüm sorusu yok.

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 9:56 am


	yeni oyuncular sonay:özlem yılmaz sonat:birkan sokullu çağla:mine tugay erhan:burak özçivit inci:türkan şoray arda:hakan eratik birkan:serhat teoman

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 9:58 am

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 9:58 am


	22. bölüm (kapı çalar.) Arslan:gir! Mihrace:arslan!nasılsın aşkım? Arslan:ne?aşkım mı?mihrace ben,seni ümitlendirdiysem özür dilerim ama ben seni sevmiyorum. Mihrace:beni kullanıyorsun,sonra da ben seni sevmiyorum diyorsun. Arslan:bak ben o gece hiçbirşeyi hatırlayamayacak kadar sarhoştum. Mihrace:sen ne dersen de o gece benim için çok özeldi. (gider.) Arslan:çattık belâya.tam ardadan kurtulduk derken bir de bu çıktı iyi mi? * Jülide:hastanın hikayesini alalım. Duygu:25 yaşında bayan hasta.3 yıldır çocuğu olmamış.şuan iki buçuk aylık hamile.infertilite hastalığının akut infertilitrden çıkışı halinde zor bir hamilelik dönemine giriş yapmıştır.fetüs bir aylıkken apar topar hastaneye kaldırılmış.acil müdahale yaparken kalbi durmuş.ventküriel febriasyona girerken jinekolog elektro şok tedavisi ile anneyi hayata döndürmüş.şimdi ise anne ve çocuğun durumu stabil. Jülide:güzel.vakayı ela,duygu ve gökçeye veriyorum.siti için hastayla duygu ilgilensin. * Erhan:fikret hanım! Fikret:buyrun. Erhan:asistanınız duygu müsait mi? Fikret:üzgünüm şuan duygu meşgul ama ahmet melike ve güney boşlar. Erhan:yok.bana duygu lâzım.bu ameliyatta ona güvenebilirim. Fikret:anladım.ben duyguyu ayarlamaya çalışırım. Erhan:ayarlamaya çalışmayın,ayarlayın. Fikret:tamam erhan bey. * (duygunun cep telefonu çalar.) Duygu:alo! Arda:duygu!hemen evime gel.seninle konuşmam gerekiyor. Duygu:mümkün değil.bir daha beni arama! Arda:dur!kapatma.eğer gelmezsen intihar ederim.bir cerrah olarak senin yüzünden birinin ölmesini kaldıramazsın.haksız mıyım? Duygu:tamam allahın cezası.ama sadece yarım saat.en fazla yarım saat. Arda:tamam gel. * Ela:buyrun hanımefendi kimi aramıştınız? Cavidan:arslan beyi aradım. Ela:ben sizi arslan beyin asistanına yönlendireyim. (o sırada duygu gelir.) Ela:duygu!ben de seni arıyordum.bu hanımefendi arslan beyle görüşmek istiyormuş. Duygu:ben tanıyorum cavidan hanımı.ne istemiştiniz? Cavidan:ben arslan beyle görüşmek istiyorum. Duygu:niye,halaybaşı mı yapıcaksınız? Cavidan:ben odamı değiştirmek istemiştim. Duygu:valla cavidan hanım ben de küçükken şarkıcı olmak istemiştim ama siz benim elimde mikrofon görüyor musunuz? Cavidan:e hadisene evladım. Duygu:tamam.şimdi dek telefonundan çağrı gönderiyorum. (arslan gelir.) Arslan:ne oluyor burda? Duygu:cavidan hanım odasını değiştirmek istiyor. Arslan:tamam duygu,sen gidebilirsin.[/size] (levent odasında dosyaları incelemektedir.kapı çalar.) Levent:gir! Ela:meraba.müsait misin? Levent:tabi hayatım. Ela:sana kahve getirdim. Levent:saol aşkım.abin nerde? Ela: (dalga geçer.)bizi ayırma planları yapıyor. (gülüşürler.) * (duygu son bir kez derin bir nefes alır ve kapıyı çalar.arda kapıyı açar.) Arda:gelmene sevindim.içeri girsene. (duygu tereddütlü bir şekilde içeri yavaş adımlarla girer.) Arda:seni çok özlemişim. (ona yavaşça yaklaşır.) Duygu: (o yaklaştıkça uzaklaşır.) sen içki mi içtin?ne söyleyeceksen çabuk söyle.fazla zamanım yok. Arda:gülşeni sana arslan mı buldu? Duygu:evet.ne var bunda? Arda: (sarılmaya çalışır.)o adam olmasaydı şimdi evlenmiştik. Duygu:arda sen ne dediğinin farkında mısın? Arda:seni seviyorum anlasana! Duygu:bırak beni!!! (duygu ardayı düşürür ve ışık hızıyla kaçar.villanın üst katına gider ve kapıyı aralarken arda gelir.kapıyı kapatarak duyguyu sıkıştırır.) * Fikret:ela!şu hapishanede yaralanan hastayla sen ilgilen. Ela:tamam fikret hanım. * Ela:bugün nasılsınız? Cihan:çıkar beni burdan!!! Ela:üzgünüm ama bu mümkün değil. Cihan:mümkün değil öyle mi? Ela:bakın gerçekten üzgünüm. (cihan yastığının altındaki silahı çıkararak elaya doğrultur ve oan 3 kere ateş eder.) Ela:aaa!!! (yere yığılır.) * (Arda duyguyu sıkıştırmıştır.) Arda:nereye gittiğini sanıyorsun sen? Duygu:arda!bırak beni!!! Arda:yok canım(!)hayır!bırakmayacağım. (boğuşurken ikiside merdivenden düşerler.duygunun başında ciddi bir yaralanma vardır.ikisi de yerde cansız yatmaktadır.) bölüm soruları -mihrace arslan ve kendisi arasında geçenleri anlatacak mı? -ela yaşayacak mı? -duygu yaşıyor mu? -duygu kurtulacak mı? sorular yeni sezonda cevap bulacak...

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:00 am


	Doktorların Hayatları senaryosu 9 ağustos pazar günü sizinle olucak... *yeni sezon çok heyecanlı olacak...* not:yorumlarınızı bekliyorum... *yeni sezon* 23.Bölüm fragmanı *yeni* *sezon* Levent:of allahım inanamıyorum bu olanlara. Suat:sakin ol levent.ela için sakin olmalısın. * Arda:duygu!artık benden kaçmaktan vazgeç.burda seni kimse kurtaramaz. Duygu:allahın belası alçak! * Levent:hayır,durmayın birşeyler yapın. Fikret:(ses tonu yükselir.)levent bey!!! (ses tonunu alçaltır.)ela,o,öldü.

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:01 am


	-23.bölüm- (duygu,arda uyanmadan bir anda kalkar ve hemen özel telefonuna bakar.telefon çekmez.) Duygu::gerektiği zaman çeksene!!! (duygu dek telefonundan arslan beyi arar.arda uyanır ve elinden telefonu alarak merdivene sert bir koyuş yapar.bu sırada telefon açıktır ve arslan sessizce dinlemektedir.) Arda:ne yaptığını sanıyorsun sen? Duygu:imdat!!!bırak beni! Arda:,istediğin kadar bağır.bu civarda benden başka kimsenin yaşamadığını sen de biliyorsun.o kıymetli sesini boşa harcama. Arslan:aman allahım!hemen Haldun beyden ardanın adresini almalıyım. (aceleyle gider.) *** Levent:Fikret hanım!elayı gördünüz mü? Fikret:cihan beyin laboratuar sonuçlarını aldırmak için yollamıştım ama bir buçuk saat oldu halâ gelmedi. Levent:Allah Allah!nasıl gelmez?daha da ilginci ben laboratuardan geliyorum.orda olsaydı görürdüm. (gökçe gelir.) Gökçe:deniz hanımın siti sonuçları geldi mi? Hemşire:çoktan geldi ama duygu hanım almaya gelmedi. (levent ve Fikret gökçeyi görürler.aceleyle yanına gelirler.) Levent:elayı gördün mü? Gökçe:hayır levent bey.bir de duygu yok ortada.ikisi bir yere gitmiş olmasınlar? Fikret:bana haber vermediler.bana haber vermeden bir yere gitmezler.ama bir dakika!arslan beye soralım.ikisi gitmişse arslan beye haber vermişlerdir.duyguyu bulursak elayı da buluruz. Levent:bu sayede elayı da buluruz. * (kapı çalar.) Haldun:gir! (arslan aceleyle girer.) Arslan:Haldun bey hemen ardanın evinin adresini verin. Haldun:neden?bu sefer de ardayı mı kaçırıcaksın? Arslan:hayır.sadece bir işim var. Haldun:böyle bir şeyin olmadığını sen de biliyorsun. Arslan:evet,böyle bir şey yok ama onu hemen bulmalıyım.sorgunuz bittiyse adresi alabilir miyim? (Haldun bir kâğıt çıkararak…) Haldun:al!burada ardanın ev adresi ve telefon numaraları var.sakın aptalca bir şey yapma. (arslan kâğıdı alarak hızlı adımlarla dışarı çıkar.yolda giderken levent onu görür.) Levent:arslan!arslan! (arslan arkasına bakmadan gitmektedir.) * Fikret:melikeye söyle elanın nerde olduğunu biliyor muymuş? Gökçe:tamam hocam.ha bu arada acile taşikardi vakası gelmiş. Fikret:suat beye haber ver. Gökçe:ben mi? Fikret:istersen ben haber vereyim ha,ne dersin? Gökçe:özür dilerim hocam,hemen haber veriyorum. * Melike:of!!!bugün tam 20 tane rektal muayene yaptım. (gökçe gelir.) Gökçe:abla!fikret hanım elanın nerde olduğunu bilip bilmediğini sana sormamı söyledi,sen biliyor musun? Melike:ben nerden bileyim.bugün beş dakika dinlendiğim mi var?sürekli çalıştım. Gökçe:o zaman duygu ve ela kayıp. Melike:nasıl? Ahmet:kocaman insanlar kayıp mı olur canım? Gökçe:insana saçma geliyor ama böyle. (güney kulağında telefonla gelir.) Ahmet:al!bunun da kulağı telefona yapışmış. Güney:ya sabahtan beri duyguyu arıyorum ortalarda yok.elayı arıyorum çalıyor çalıyor cevap vermiyor. Ahmet:yeni bir şey sanki.senden önce öğrendik.gökçe sağ olsun naklen yayın yaptı. * (Birkan tam elanın yaralı olduğu odaya girecekken acilden çağrı gelir.) * Birkan:neyimiz var? Hemşire:42 yaşında erkek hasta.kalp krizi tanısıyla geldi.acilde müdahale ederken kalbi teklemiş.15 sisi monogram verildi.ela hanıma saatlerdir çağrı attık ama bulamadık.sizi aramak zorunda kaldık. Birkan:tamam,siz hastaya antibiyotik verin.suat beye de haber verin. Hemşire:suat bey ameliyatta.ama ben çağrı atıcam. Birkan:tamam. * Arda:duygu!artık benden kaçmaktan vazgeç.burda seni kimse kurtaramaz. Duygu:Allahın belası alçak!eninde sonunda buradan kurtulucam.ama sen hapislerde çürüyeceksin. Arda:güldürme beni.hayaller âleminde yaşıyorsun. * (Birkan ve levent elanın bayıldığı odaya girerler.) Levent:ela!!!birkan çabuk yardım et,kaldıralım.çok kan kaybetmiş. (birlikte elayı kaldırırlar.levent elayı kucaklar.) Levent:dayan ela.nolur dayan.beni bırakma,nolur… * (ela ameliyat edilmektedir.) Fikret:batın kompleksi… Güney:çok kötü bir yerden yaralanmış. Fikret:sana konuşma hakkını verdiğimi hatırlamıyorum bay negatif. Güney:özür dilerim hocam. * (levent galeriden ameliyatı izlemektedir.) Levent:of allahım!inanamıyorum bu olanlara. Suat:sakin ol levent.ela için sakin olmalısın.bu aşamada çok sakin ve mantıklı olmalıyız.kendini durdurmalısın. Levent:haklı olabilirsin suat ama elimde değil anlıyor musun? * (zenan ve Birkan kafeteryada oturmaktadırlar.gökçe aceleyle gelir.) Gökçe:olanları duydunuz mu? Zenan:hangi olanları? Gökçe:cihan bey vardı ya… Zenan:e…ne olmuş cihan beye? Gökçe:cihan bey elayı yaralamış. Zenan:ne?nerde şimdi? Gökçe:cihan beyi soruyorsan gözaltında. Zenan:cihan beyin canı cehenneme.ela nerde? Gökçe:ameliyata alındı.şimdi de yoğun bakımda. (zenan aceleyle gider.) * (zenan hızla odaya girer.) Zenan:nesi var?nasıl,iyi mi? Suat:sakin olzenan. Zenan:sakin mi olayım.demek sakin olayım ha?şaka yapıyor olmalısın suat.şuan arkadaşım ölümle pençeleşiyor.asıl şimdi sakinliğimi bozmalıyım. Suat:ne olursa olsun sakin olmalısın.leventi de strese sokuyorsun. Fikret:suat bey haklı zenan.sakin olmalısın. (elaya bir şeyler olmaktadır.) Fikret:mavi kod!!!çok seri ve sakin olmalıyız.suat bey,bana yardım edin. Levent:neler oluyor.ela,o iyi mi? Fikret:korkarım değil ama sakin olmalıyız. Levent:allahım yardım et,ne olur. * Melike:olanları duydum.neler olmuş,halâ inanamıyorum. Birkan:hepimiz çok şaşkınız.zaten duygu da ortalarda yok. * Duygu:bak arda!eğer beni bırakırsan senden şikâyetçi olmayacağım.bu olayı da kimseye anlatmam.ama eğer beni bırakmazsan hapishanelerde çürürsün,bütün hastaneye de rezil olursun. Arda:beni tehdit mi ediyorsun? Duygu:olacakları söylüyorum sadece. Arda:ne olucağı umrumda bile değil.ne olursa olsun artık her şey için çok geç.artık geri dönüş yok duygu. * (suat ve Fikret müdahale etmeyi durdururlar.) Levent:ne oldu?neden durdunuz?söylesenize,neden durdunuz? Suat:boşuna uğraşıyoruz. Levent:ne demek boşuna uğraşıyoruz? Fikret:siz fark etmediniz belki ama yarım saattir kalp masajı yapıyoruz.hiçbir olumlu cevap yok. Levent:hayır,durmayın!bir şeyler yapın! (levent uğraşırken…) Fikret: (yüksek bir ses tonuyla…)levent bey! (sesini alçaltarak…)ela,o öldü. (Fonda ‘’Ağla Kalbim’’ çalar.levent elanın elini tutarak ağlamaktadır.)

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:03 am


	24.Bölüm ‘’Ölüm Ve Yaşam’’ *(Levent bir an duraklar.Fonda ‘’ağla kalbim’’vardır.Kendine gelir ve…)* *Levent:hayır!o ölmedi.* *Fikret:levent bey bakın…* *Levent:susun!konuşmayın.* *(Levent elaya müdahale etmeye çalışmaktadır.)* *Suat:levent!dur artık.* *Zenan:levent bey.ben size yardım edebilirim.* *Levent:elektroşoku ikiyüze şarjet.* *Zenan:tamam.* *(suat zenanın kolundan tutar.)* *Suat:zenan!ne yaptığını sanıyorsun sen?* *Zenan:arkadaşımı kurtarmaya çalışıyorum.* *Suat:leventi daha da ümitlendirdiğinin farkında mısın?nerde kaldı senin mantıklı olma yeteneğin.hasta hayatına saygı ilkesine ne oldu?şu yaptığınız hiç etik değil.* Zenan: (yüksek sesle…)suat!yeter artık!arkadaşımı ölüme terk etmek mi etik sence?benim arkadaşım bu saydıklarından çok daha önemli.şimdi kenara çekilin.yoksa elektroşok dalgası seni delip geçer. (der suatı iterek.) ***** (Arslan,evin bahçesinde arabayı park edip gizlice pencereden arda ve duyguyu izler. Duygu:arda!arda bırak beni.imdat!kurtarın beni! Arda:istediğin kadar bağırabilirsin.seni burada kimse duyamaz. (arslan bunları duyup düşünmeye başlar.gözüne açık kalan kapı çarpar.hemen fark ettirmeden gizlice içeri girer.) Arslan:çabuk duyguyu bırak arda!hemen!!! (Arda,sehpadaki silâhı ani bir refleksle eline alır ve duygunun kafasına tutar.) Arda:vay,vay,vay!kimleri görüyorum?bakıyorum takım toplanmış.filmlerde de böyle olur zaten.güzel kızı kötü adam kaçırır.yakışıklı ve karizmatik kahramansa onu kurtarır.ama bu sefer izninizle senaryoyu değiştiriyorum. Arslan:duyguyu bırak çabuk.** Arda:sen mi beni engelleyeceksin?ha,yakışıklı kahraman.(duyguya doğru konuşur ve der ki…)bak!yakışıklı şefin de seni kurtarmak için yollara düşmüş,gördün mü?sevildiğini bil yani. *Arslan:çabuk o silâhı indir.* *Duygu:arslan bey!siz nerden çıktınız?* *Arda:nerden mi çıktı?tabiki de sürpriz yumurtadan.* *Arslan:merak etme,seni kurtarıcam.* *Arda:’’merak etme sevgilim,seni kurtarıcam.’’seni kurtarıcak,sakın korkma.şimdi sizi öldürsem diyorum,ne olur?* *Arslan:herkes peşine düşer.* *Duygu:hapislerde çürürsün.* *Arda:evet,yorumları aldık.ben söyleyeyim,hiçbir şey olmaz.ama size şöyle bir kıyak geçebilirim.ikinizin de mezarını yan yana yaptırırım.* *(Duygu ağlamaktadır.)* *Arslan:korkma duygu,seni kurtarıcam.* ***** Levent:üç yüze şarj et! Zenan:üç yüze şarj edildi. Birkan:bir değişiklik yok. Levent:üç yüz elliye şarj et! Zenan:ama… Levent:şarj et!!! Zenan:tamam. Levent:çekilin!!! Melike:sinüs ritmi görüyorum. Birkan:başardık,hayata döndü! (herkes birbirine gülümser.) *** (arslan yaklaşmaya çalışır.) Arda:sakın yaklaşma!maazallah,duyguyu kaybedebiliriz.bunu ikimiz de istemeyiz,değil mi? (arslan hemen saldırır ve silâhla kavga olur.bu sırada arda sil^hla duyguyu yaralar.arslan bir ara duyguya bakar.) Arslan:duygu! (arslan ardayı ayağa kalkamayacak kadar hırpalar.hemen duyguyu kucaklar ve arabasına atarak hızla gider.) *** (arslan hızla arabayı sürmektedir.duygu biraz kendine gelir.) Duygu:nerdeyim ben? Arslan:korkma,hastaneye yetişeceğiz. (araba bir an durmuştur.) Arslan:Allah kahretsin!ne oluyor? (arslan arabadan iner ve bakar.sonra arka koltukta duyguyu kontrol eder.) Duygu:neler oluyor arslan bey? Arslan:sakin ol,bir şey yok. (duygunun yarasına bakar.)kahretsin!çok kan kaybediyorsun. (duygu bir an kendinden geçer.) *** Levent:bizi bırakmayacağını biliyordum. Birkan:yalnız duygu halâ ortalarda yok. Gökçe:biz de içimizi rahatlatalım. (telefonla duyguyu arar.) (Arslan bakar.) Arslan:alo,gökçe!yanında kim varsa çaktırmadan acilde bizi bekle.arda duyguyu yaraladı. Gökçe:tamam. (Telefon kapantılır.) Birkan:ne oldu?açtı mı? Gökçe:hayır. Melike:e neden telefonda tamam dedin? Gökçe: ben içimden konuşuyordum.e ben acile gideyim. *** (Gökçe,acil kapısında endişeyle bekler.) Gökçe:of !nerde kaldılar? (Birkan gelir.) Birkan:ne o öyle apar topar acile geldin?neler oluyor? Gökçe:hiç…yok bir şey. *** (arslan duygu için bir şey yapmak için düşünür.sonra torpidonun gözünden gazlı bez çıkararak duygunun kanamasını durdurur.) Arslan:umarım işe yarar. (arslan arabaya binerek bir kez daha dener.arabayı çalıştırmayı başarır.) Arslan:seni kurtarıcağımı söylemiştim. *** Gökçe:hah!geliyorlar… Birkan:kim geliyor?ne oluyor? (melike,güney ve Ahmet gelirler.) Ahmet:siz niye bekliyorsunuz? (arslan arabasını durdurup içinden duyguyu çıkarır.) Güney:duygu bu! Zenan:aman allahım!!! Bölüm Soruları -Duygu kurtulabilecek mi? -Ela uyanacak mı? -Gelecek bölüm neler olacak? *yorumlarınızı bekliyorum…*

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:04 am


	25.Bölüm Fragmanı Arslan:hemen bir sedye getirin,çok kan kaybetti. Melike:kanama durmuyor.hemen bir sedye getirin. * (ela uyanır.) Levent:aşkım,iyi misin? * (ahmet apar topar gelir.) Ahmet:kızlar duygunun ameliyatı bitti.yoğun bakıma aldılar.şimdi herşey onun elinde.uyanmasını bekliyoruz. Ela: (şaşkınlıkla...)ne?!!! Zenan:işte bundan bahsetmiştim. Yorumlarınızı Bekliyorum...

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:04 am


	25.Bölüm ‘’Beni Bırakma Duygu!’’ Arslan:hemen bir sedye getirin.çok kan kaybetti. Melike:kanama durmuyor.sedye nerde kaldı?!!! ***** (Fikret acile gelir.ve çok şaşırır.) Arslan:bakma öyle,yardım et. Fikret:ne olmuş duyguya böyle? Arslan:arda delirdi. (melike sedyeyle duyguyu taşırken peşinden arslan ve fikrette giderler.) *** (gökçe yoğun bakıma girer.) Gökçe:bir gelişme var mı? Levent:iyi şimdilik ama halâ uyanmadı. Gökçe:acilde çok kötü şeyler oldu. Zenan:ne oldu?bir şey mi kaçırdım? Gökçe:duygu acilde yaralıydı. Erhan:bir saniye!duygu kimdi?yoksa… Gökçe:hani geçen sabah üzerine kahve döktüğünüz kız. Erhan:aynı duygudan bahsediyoruz,öyle değil mi? Gökçe:evet. (Erhan aceleyle acile gider.) *** Hemşire:tansiyon düşük,nabız alamıyorum!kalp atışı iyice yavaşladı. Arslan:10 sisi adrenalin yapın. Melike:arslan bey!bence suat beyi çağırsak daha iyi olucak. Arslan:doğru.o zaman çağır. Melike:tamam. (gider.) (Erhan aceleyle gelir.müdahale eder.) Erhan:nesi var? Arslan:sen ne yapmaya çalışıyorsun? Erhan:görevimi.şimdi çekil başımdan. Arslan:beni kim engelleyecek? Erhan:ben!!! Hemşire:ventkürel fibrilasyon!!!hasta eks olmak üzere. Fikret:evet beyler!şimdi ikiniz de çekiliyorsunuz. (arslan ve Erhan çekilirler.fikret müdahale ederken onlar da uzaktan izlerler.) *** Güney:çok zor bir durum.en yakın iki arkadaşımızın da aynı anda böyle bir şey yaşaması çok zor.ela yoğun bakımda,duygu desen ondan daha kötü halde. Birkan:ne diyelim,ikisi için de çok üzgünüm. Zenan:bence sen duygu için üzgünsün. Birkan:öyle bir şey yok artık.ben başkasına aşık oldum. Ahmet:al işte!şıpsevdi Birkan.evet Birkan bey bu kadar karışık bir zamanda iki kez aşık olmaya nasıl vaktiniz oldu,nasıl başarıyorsunuz bizimle paylaşır mısınız?evet söz Birkan beyde. Zenan-Güney-Birkan:Ahmet sus!!! Ahmet:aman tamam. Güney:kim bu şanslı? Birkan:melike… Zenan-Ahmet-Güney:ne!!!!!!!!!! Birkan:yani niye abarttınız,anlamadım. *** Suat:hemen ameliyata başlıyorum.batikon… Hemşire:kanama durmuyor.hasta boğulmak üzere. Suat:Allah kahretsin!!!dikişler tutmuyor. *** (Gökçe,elanın odasındadır.) Gökçe:serumu yenileyin lütfen. Hemşire:tamam gökçe hanım. (içeri levent girer.) Levent:nasıl? Gökçe:henüz bir değişiklik yok. (ela uyanır.) Levent:aşkım! iyi misin? Ela:ne oldu bana anlamadım. Levent:merak etme birtanem.önemli bir şeyin yok. Ela:o zaman işimin başına dönebilirim. Levent:işte bu imkânsız küçük hanım. Gökçe:en az bir hafta dinlenmen gerek. Levent:arkadaşınızı duydunuz doktor hanım. *** (arslan ve Erhan galeridedir.suat gelir.) Arslan:nasıl geçti ameliyat? Suat:ben elimden geleni yaptım.gerisi duyguya kaldı. Arslan:o çok güçlü bir kız. (ehan ona gizlice kötü kötü bakar.) *** Ela:hadi bana hastanedeki havadisleri anlat. Zenan:ne havadisi?yok öyle bir şey. Ela:eğer öyle bir şey olmasaydı şuan herkes gelmiş olurdu.beni ziyaret etmek için kuyruğa girmiş olmaları gerekiyordu. Zenan:tamam.onlar gelemezler,çünkü duygu… (Ahmet içeriye aceleyle girer.) Ahmet:kızlar.duygunun ameliyatı bitti.yoğun bakıma aldılar.uyanmasını bekliyoruz. Ela: (şaşkınlıkla…)ne?!!!!! Zenan:işte bundan bahsetmiştim. *** (levent yoğun bakıma girer.) Levent:çok geçmiş olsun arslan.büyük badireler atlatmışsınız. Arslan:sağol.onun için çok endişeleniyorum. Levent:arslan.sen,ciddi misin?yani duyguyu seviyor musun,sevmiyor musun? Arslan:bak levent.ben duyguyu seviyorum.bunu suata ve sana defalarca söyledim.ondan vazgeçemiyorum.ilk kez böyle bir duygu yaşıyorum.onun yanındayken bile onu özlüyorum.ona en ufak bir şey olsa onun için endişeleniyorum.yanımda olmadığı zamanlarda onu düşünmekten kendimi alamıyorum.o yanımdayken ona hissettirmemeye çalışsam bile onu seviyorum.belki de o yüzden ona bu kadar işkence ediyorum,kim bilir…eğer bunların adı aşksa,evet,ben duyguya aşık oldum.defalarca duygudan vazgeçmeye çalıştım.bunu kendime,aşık olmayı arslan ibrahimoğluna konduramadım.ama aşk engel tanımıyor işte.anla artık,be duyguyu seviyorum. (bunlar konuşulurken zenan onları dinlemiştir ve her şeyi duymuştur.fonda ‘’gözlerimi kapatsam’’müziğiyle bu bölüm sona erer.) Bölüm Soruları -duygu kurtulabilecek mi? -mihrace jülideye ne gibi bir açık verecek? *Yorumlarınızı bekliyorum…***

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:05 am


	26.Bölüm (hastanenin dıştan görünüşüyle başlar.zenan aceleyle elanın odasına girer.) Zenan:arslan beyin duyguya aşık olduğunu biliyor muydun? Ela:evet.levent bana söyledi. Zenan:ya suat bunu bana nasıl söylemez? Ela:belki de unutmuştur.tek derdimiz o mu? ***** (Arslan yoğun bakım odasına girer.) Arslan:yeter artık.biran önce iyileş,gözlerini aç.seni çok özledim.(hafif gülümseyerek…)her gün beni ikna edicek projelerin olurdu.uyan artık ta sabahın köründe yine cır cır öt.projelerin için beni ikna etmeye çalış.(duygunun elini tutarak…)artık beni yalnız bırakma.her günümü,hatta her saniyemi seninle geçirmek istiyorum.senin uyanmak istiyorum her sabah. (Jülide içeri girer.) Jülide:onu çok mu seviyorsun? Arslan:ben… Jülide:artık sadece arkadaşız.bu yüzden bana her şeyi açabilirsin. Arslan: (duyguya aşkla bakarak…)ben onu seviyorum. Jülide:ilişkimiz boyunca seni yola getirmeye çalıştım.ama başaramadım.inşallah o seni yola getirmeyi başarır. Arslan:bilseydi başarırdı heralde.duyguya hislerimi açmadım henüz. Jülide:senin aşık olabileceğin aklımın ucundan bile geçmezdi. Arslan:benim de. *** (gökçe,Birkan,melike,güney cafeteryada otururlar. Gökçe:duygu halâ uyanmadı mı? Güney:hayır. Melike:suat beyin bile hiç ümidi kalmamış inanabiliyor musun? Birkan:inanırım. Güney:belki bir şans vardır halâ. Melike:belki de… *** Ela:duygu hakkında bir gelişme var mı? Levent:yok. Suat:korkarım olmayacak.çünkü uzun zamandır bekliyoruz.yavaş yavaş uyanacağı ümidini bile kesiyorum. Ela:bence o sevdiği insanları bırakmaz.bizi bırakmayacaktır. Levent:tıpkı senin beni bırakmadığın gibi…(elanın elini tutar.) Suat:ama onun durumu çok daha farklı.sen levent için uyandın.arslanın onu sevdiğini bilseydi belki uyanırdı. Ela:bilmese bile hisseder. *** (bir ambulânsın gelişi ile başlar.) Acil Tıp Teknisyeni:22 yaşında bayan hasta.araba kazası,araç içi tk. Gökçe:bu,Sonay değil mi? Ahmet:Sonay kim ya? Gökçe:duygunun kardeşi. Melike:ailedeki şansa bak. Birkan:kendisi trafik kazası geçirmiş,ablası yoğun bakımda yaşam mücadelesi veriyor. ATT:size söylemeyi unuttum.yanında bir de erkek hasta vardı.adı cenk canoğlu.birazdan buraya ulaşır. Melike:tamam arkadaşlar.biz birkanla sonaya bakalım,siz de cenk beye bakın.hah!geliyor. (ambulans gelir.) ATT:25 yaşında erkek hasta.cenk canoğlu.kazada ciddi kırıklar yok.birkaç çatlak dışında önemli birşşey yok. Gökçe:hemen ortopediye haber verin. Hemşire:tamam. *** (arslan yoğun bakımda yalnızdır.erhan gelir.) Erhan:nasıl? Arslan:sen ne zamandan beri asistanlarınla böyle ilgilisin? Erhan:seni ilgilendirmez. Arslan:o zaman duygunun durumu da seni ilgilendirmez. Erhan:bana bak… (Fikret ve suat gelir.erhan ve arslan toparlanırlar.) Suat:bir değişiklik var mı diye geldik. Arslan:evet,gördüğün gibi biz duygunun yanındayız.sen gidebilirsin Erhan. Erhan:ne zaman istersem o zaman giderim.sen merak etme. Arslan:çok kalabalık oluyor.yrıca sanane duygudan?duygu benim asistanım,senin değil. Erhan:bana bak! Arslan:asıl sen bana bak! (duygunun kalbi durur.) Fikret:beyler yeter! Suat:elektroşoku hazırlayın. Erhan:neler oluyor?kötü bir şey mi oldu? Fikret: (hafif sinirli,sakinmiş gibi ama alaycı bir tavırla…)yo…sadece duygu solunum cihazına bağlı ve kalbi güçlükle atıyordu.şimdiyse hiç atmıyor. Arslan:iyi olucak değil mi suat. Suat:şimdilik bir şey söyleyemem.fikret!ameliyat etmeliyiz. Fikret:bir günde iki ameliyatı bünyesi kaldıramaz! Suat:kaldırmak zorunda.kanama yeniden başladı ve durmuyor.daha da kötüsü bu şartlar altında kalbini eski ritmine döndürmemiz imkânsız.kan grubunu bilen var mı? Melike:0rh+. Fikret:çok zor bulunur. Arslan:bir dakika!benim kan grubum uyuyor. Suat:o zaman fazla zamanımız yok.doku testi yaptırın.eğer pozitif olursa kan hazırlansın Fikret:suat beyi duydun. Birkan:hemen hocam. *** (levent,gökçe ve melike sonayın ameliyatındadırlar.) Levent:batın kompleksi… Gökçe:yarayı aspre edelim. Levent:çok şanssızlar. (dışarıdan melike gelir.) Melike:çağla hanım Sonay ve duygunun durumunu soruyor. Levent:melike,dikişi devam ettir. (levent dışarı çıkar.) Çağla:kardeşlerim nasıl? Levent:sonayın ameliyatı iyi geçti.bitmek üzere.duygunun doktoru suat bey.hah!geliyor. (suat gelir.) Levent:suat!bu hanımefendi duygunun ablası.durumunu sormaya geldi. Suat:ben de onun için gelmiştim.size iyi şeyler söylemek isterdim.ama durum pek iç açıcı değil.ikinci kez ameliyata alıyoruz. Çağla:of…buraya ağabeylerimizden gizli geldim.anne ve babamızın haberi yok.eğer öğrenirlerse kalpten giderler maazallah. Suat:anlıyorum.ama bir an önce öğrenseler iyi olur.çünkü bu saklanamayacak kadar ciddi bir durum. Bölüm Soruları -duyguya neler olacak? -çağla ailesine haber verecek mi? -eğer duygu kendine gelirse sonayın durumunu öğrenecek mi? -arslan ve Erhan arasında nasıl bir sürtüşme yaşanacak?**

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:06 am


	27. Bölüm (bir İstanbul manzarasıyla sabah olur.herkes duygunun ameliyathane kapısında beklemektedir.sonra suat çıkar.herkes ayağa kalkarak merakla bekler.) Suat:yaşayacak… Ela:oh!şükürler olsun… Zenan:neyse ki bunu da atlattık. Fikret:evet herkes dağılsın artık.duygu uyandığında yardımlarınız için size müteşekkir olacaktır.yanlız artık odasına taşımamız gerek.onu rahatsız etmeyin de dinlensin. (herkes dağılır.) Çağla:allahım,sana şükürler olsun… (karşıdan abisi sonat,deskte hemşirelere oda numarasını sormaktadır.) Sonat:duygu hekimoğlu nerde acaba? Hemşire:4200 numaralı odada. (çağla görür görmez abisinin yanına koşar.) Çağla:abi,nerden çıktın sen? Sonat:sen nerden çıktıysan,ben de ordan.unutma ki biz kardeşiz. bu gayet normal bir olay.asıl başka bir yerden çıksaydım olay olurdu değil mi?herneyse,artık kardeşimi görmek istiyorum. Çağla:az önce odasına taşıdılar. (giderler.) * (duygunun odasında arslan,Erhan,suat ve Fikret vardır.ela ve levent gelir.) Ela:nasıl? Suat:gayet iyi. (çağla ve sonat gelir.) Sonat:nasıl doktor bey? Suat:ameliyat gayet iyi geçti.sadece biraz dinlenmesi gerek. Ela:merak edilecek bir şey yok.bu arada ben ela.duygunun arkadaşıyım. Levent:ben de levent.eski şefiyim. Arslan:ben… Sonat:durun tahmin edeyim;şu plastik cerrahı arslan. Arslan: (gülümseyerek)nerden bildiniz? Sonat:duygunun işkenceci olarak bahsettiği kişiyi tanımayı çok isterdim doğrusu. (çağla sonatı dürtükler.) Sonat:doğrusu keyfim yerine geldi.sonayın odası nerde acaba? Levent:ben sonayın doktoruyum.sizi ona götüreyim. Sonat:iyi olur. (çağla,sonat ve levent giderler.) Suat: (arslana bakarak.)o iyi olucak. Arslan:biliyorum.artık iyi olucağına eminim. (Fikret bu konuşmalardan şüphelenmiştir.) * (Birkan ve Güney dinlenme odasındadırlar.) Birkan:bir kere sen daha kardiyak ameliyatı bile görmemişsindir. Güney:hatırlatırım,senden önce ben vardım. (içeri zenan ve ela konuşarak girer.) Ela:ya inanamıyorum ya!!!boşanmıyacakmış(!).sanki onun istemesiyle olucak. Güney:kızlar,ne oluyor? Zenan: (yüksek sesle…)ben sana söylüyorum,o senden boşanmaz.bulmuş senin gibi fıstığı… (Ahmet,diğer bölmeden kapıyı açar ve kavga olduğunu sanır.) Ahmet: (tezahürata başlar.) ela!zenan!ela!zenan!ela!(duraklar.)e hadi!saç başa girmiyor musunuz? Birkan:sen manyak mısın?kavga etmiyorlardı ki! (zenan ve ela şaşkınlıkla bakar.ahmet bakışları görünce açıklama ihtiyacı duyar.) Ahmet:yani sesler yükselince,hani ben de dedim ki,kavga falan ediyorlardır diye yani.hani… (zenan elindeki dosyaları hızla ahmete atar.) Ahmet:ahh!!!demek ki duvar ve kapılar yalıtkanmış. * (çağla ve sonat koridorlarda yürüyerek konuşmaktadır.) Çağla:Zuhal ablam geliyormuş.haberin var mı? Sonat:haberim yok.olmadığına da hiç şaşırmadım doğrusu.ne zaman bana danışıp haber verdiniz ki şimdi veresiniz? Çağla:aman abi!!! Sonat:peki ya çakır geliyor mu? Çağla:bilmem. * (asistanlar her zamanki gibi deskte görev dağılımını beklemektedir.bir yandan da Fikret hanımın gelmemesinden istifade ederek geyik sohbetleri yapmaktadırlar.) Ahmet:aman sorma ya abicim.geçen gün bir hatun gördüm… (diye güney ve birkanla konuşurken Fikret arkasından gelir.) Fikret:e…Ahmet!sonra? Ahmet:yok,yok hocam. Fikret:o zaman görev dağılımına başlıyorum.ela levent beye,zenan suat beye,duygu sen yerini biliyorsun… Zenan:hocam,duygu yok.biliyorsunuz… Fikret:pardon o zaman.güney,Jülide hanıma. Güney:ne!!! Fikret:bir kere de itiraz etmeyin. Güney:of…peki hocam. Fikret:Birkan,melike ve gökçe acile.ahmet,hatuna… (Ahmet tam arkasını dönmüş giderken duraklar.) Ahmet: hatun derken hocam,hangi hatuna? Fikret:demin konuştuğunuz hatun yok muydu?neyse sen arslan beye.bir daha da dedikodu istemiyorum.hele kadın muhabbetleri,asla!!! Ahmet:peki hocam.şimdi ben,arslan beye mi? Fikret:evet,ne olmuş? Ahmet:kadınlar olmuş,çiçekler,hediyeler olmuş,sütsüz ve şekersiz kahve olmuş,yani… Fikret:seni piskiyatri katına göndermemi istemiyorsan fırla. Ahmet:hocam,zaten ha arslan beye gitmek,ha piskiyatri katına gitmek.birşey değişmiyor yani… Fikret: (bezgin bir şekilde…)Ahmet fırla!!! Ahmet:peki hocam… * (acildeki asistanlar işi idare etmektedirler.) Birkan:hastanın hikâyesini alalım. Hemşire:on yedi yaşında bayan hasta.araç içi tk.kaza esnasında camdan dışarı fırlamış.büyük kırılar var… Gökçe:hemen ekg’si çekilsin. Melike:ekosunu da alalım. Birkan:ayrıca tomografi ve rutinleri alalım. Hemşire:tabi,tabi… * (kapı çalar.) Arslan:gir!!! Ahmet:meraba hocam. Arslan:yine mi sen bıyıklı? Ahmet: (mırıldanarak)ben de meraklıydım sanki. Arslan:bir şey mi dedin bıyıklı? Ahmet: (bezgin)yine ben hocam,yine ben… Arslan:kahvem nerede? Ahmet:hemen yapıyorum hocam.(diyerek kenardaki kahve makinesinden kahveyi yapar.hızlı bir şekilde hazırlayarak önüne koyar. Arslan:duygunun rekorunu kıramadın bıyıklı.o,kahveyi gelir gelmez getirirdi. Ahmet:valla hocam,onun hızını geçmem imkânsız. Arslan:neden?ikiniz de asistan değil misiniz?ya da onun sihirli değneği mi var? (arslan eline kahveyi alır ve içer.sonra kahveyi masaya bırakır ve çekmecesinden çıkardığı kâğıdı ahmete uzatır ve imalı bir şekilde bakar.) Arslan:bunları adreslerine bırak. (Ahmet arkasını döner ve kapıya yaklaşır.) Arslan:ha,duygu! Ahmet: (biraz şaşkın)efendim? Arslan:kafa mı kaldı?ahmet diyecektim.neyse,1456 numaralı hastanın patoloji sonuçlarını öğleden önce masamda istiyorum. * (asistanlar kafeteryadadırlar.) Ela:of ya!duygusuz da hiç tadı yok. Zenan: (yüzünü ekşiterek) değil mi,değil mi? Ela:bir gün de gerçek duygularını ifade et zenan.duyguyu sevdiğini hepimiz biliyoruz. Zenan:ne yani?oturup ağlayalım mı? Ela:onun içi üzülmüyor musun? Zenan:üzülmekten kastın ağlamaksa,ben babam öldüğünde bile ağlamadım. * (bahçedeki masada arslan,suat ve levent konuşmaktadırlar.) Levent:Gözün aydın arslan.duygu iyileşti. Suat:gözün yollarda kalmıştır şimdi senin. Arslan:sormayın,yataklara düştüm üzüntümden(!).şaka maka,bugün ahmete yanlışlıkla duygu dedim.bıyıklıyada malzeme olduk iyi mi! Levent:sen,kara sevdaya tutulmuşsun arslan. (diyerek gülmeye başlarlar.) Arslan:gülmeyin Allah aşkına!!!iyi ki bir mazbut cerrahlar dedim.burnumdan getirdiniz. Levent:biz o konuyu unutmuştuk bile.bir ara onun için de uğraşırız ya,neyse… * (çağla ve sonat,sonayın odasında sonayla konuşmaktadırlar.) Çağla:nasılsın canım?ağrın var mı? Sonay:iyiyim ben. Sonat:iyisin değil mi? Sonay:iyiyim.of!!! Çağla: (sonata bakıp gülümseyerek)şımardı bizimki. (üçü de gülmektedir.) * (arslan,duygunun odasındadır.duygu yavaşça gözlerini açar.) Duygu:arslan bey!sizin ne işiniz var burada? Arslan:unuttun mu?ben de bu hastanede doktorum. (duygu ve arslan birbirilerine gülümserler.) Bölüm Soruları -çakır kim? -gelecek bölümlerde neler olabilir? yorumlarınızı bekliyorum…

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:07 am


	28.Bölüm (sabah olmuş,asistanlar görev dağılımı için deskte beklemektedirler.fikret hanım gelir.) Fikret:evet arkadaşlar!bugün yine duygu yok ve çok yoğun olucaz.görev dağılımını hemen yapıyorum.ahmet,arslan beye. Ahmet: (karamsar)biliyordum. Fikret:biliyorsan hemen fırlamalısın zevzek asistanım Ahmet.yanlış hatırlamıyorsam arslan beyin kahve saati geldi. Ahmet:peki hocam.(mırıldanarak)bende şans olsaydı annemden kız doğardım zaten. Fikret:bir şey mi dedin Ahmet? Ahmet:yok hocam,ben uçuyorum hemen. Fikret:iyi olur.neyse güney,gökçe,melike ve Birkan acile.zenan suat beye.ela levent beye.e hadi,ne duruyorsunuz,uçun!!! * (duygu,elinde kitap,doğrulmuş okumaktadır.içeri sonat girer.) Sonat:nasılsın duygu? Duygu:iyiyim abi.yanlız dakikada bir beş yaşındaki çocuklar gibi nöbetleşe gelmeseniz daha iyi olabilirim mesela. Sonat:aslında ben,sana bir şey söylicem. Duygu:evet abi,seni dinliyorum.çatlatma da söyle hadi. Sonat:şey,duygu bak,yan odada Sonay var. Duygu: (biraz tereddütlü)hangi Sonay?şu bizim küçük kardeşimiz Sonay mı? Sonat:evet.şu bizim küçük kardeşimiz Sonay. Duygu: (biraz korkuyla)ona bir şey olmadığını söylersen kalp krizi geçirmem abi.bunun için gecikmesen iyi olur.zira şuan boynumda bir ateşlenme hissediyorum.küçük krizler gelmeye başladı. Sonat:ya duygu!sakin ol evladım.öyle hemen evham yapma.iyi,hoş,güzel,kardeşini merak etmen çok güzel de biraz sakin olun canım.olmaz ki böyle.sonay iyi. Duygu:tamam o zaman,telaşlanmama gerek yok öyleyse.e o zaman beni ona götür. Sonat:tamam,götürücem.ama bir şey daha var. Duygu: (bezgin)yine ne var?valla iki gün ayrıldım evden,başımıza gelmeyen kalmamış. Sonat:cenk burada. Duygu: (sinirli)hangi cenk?şu serseri ardanın serseri kardeşi cenk mi? Sonat: (ses tonu düşük bir şekilde)evet.serseri ardanın serseri kardeşi cenk. (Duygu,üzerindeki eşofmanlara aldırmadan hemen ayağa kalkar ve gözleri cenki aramaya başlar.) Duygu:nerde o cenk?onu bir elime geçirirsem… Sonat:duygu!sakin ol canım benim.bir otur şöyle.gitti o.sadece haberin olsun diye söyledim.geçen seneki gibi burnunu kırıp hastanelik etmen için değil. Duygu:oh,iyi yapmışım.o da benim kardeşimin elini tutmasaydı.böyle yaparlar adamı işte. Sonat:sence de bu işte bir tuhaflık yok mu? Duygu:ne gibi? Sonat:yani şuan senin beni sakinleştirmeye çalışmış olman,geçen sene de benim cenkin burnunu kırmış olmam gerektiği gibi mesela. (Duygu yerine oturur ve sakinleşmeye çalışır.bir yandan da gözleriyle abisini süzmektedir.) * (kapı çalar.) Levent:gir!!! Ela:müjdemi isterim.bugün de senin asistanınım. Levent:yine de aşk acısı çekicem demektir. Ela:nasıl yani? Levent:ben,seni yanımdayken bile özlüyorum aşkım. Ela:çok romantiksin.ama artık işe koyulmamız gerekiyor. Levent:peki.(masasından kalkar.)hadi gidelim. * (kapı çalar.) Arslan:girin!!! Ahmet:meraba hocam.nasılsınız? Arslan:hoşbeş edicek vaktim yok.ben senin gibi hayattan bir beklentisi olmayan,boş bir insan değilim bıyıklı.şimdi bana kahvemi ver. (Ahmet kahvesini yaparken mırıldanarak konuşmaktadır.) Ahmet:her zamanki gibi ters tarafından kalkmış anlaşılan. Arslan:bir şey mi dedin bıyıklı?ben tam duyamadım da. Ahmet:yok,yok hocam.ne diyeyim.kader yine bizi yan yana getirdi.bakın ayrılmaz bir ikiliyiz demek ki. Arslan: (biraz bezgin ve ahmetin boş konuştuğunu düşünen tavırlarla)acaba kahvemi ne zaman elime alabilirim?hayır bugün yetişmeyecekse yarın için bekleyeyim de.hastalarıma da ona göre randevu vereyim. Ahmet: (kahveyi uzatarak)buyurun arslan bey. Arslan:evet bıyıklı,artık çıkabilirsin. (Ahmet tam çıkarken sonat girer.) Sonat:müsait misin arslan? Arslan:tabi,şöyle buyurun. Sonat:benim senden bir ricam olucaktı da. Arslan:nedir? Sonat:ardanın kardeşi cenk burada.duygu onun burada olmadığını sanıyor ve eğer duygu onu görürse kardeşim hapislerde çürüyebilir. Arslan:nasıl yani? Sonat:duygu eğer cenki görürse onu sağ bırakmaz.burda tanıdığım tek kişi ela ve sensin.elayı göremediğim için senden yardım istedim. Arslan:peki ben ne yapmalıyım? Sonat:duyguyu bugün olabildiğince oyalamalısın.sürekli onun yanında olmalı,onu boş bırakmamalısın.ben de bu sırada cenki sepetlemeye çalışacağım.eğer sonayın odasına girer de cenki orda görürse ölüm çıkar bu hastaneden,haberin olsun. Arslan:tamam,size yardımcı olmaya çalışırım. (bunlar konuşulurken Ahmet olanları duymuştur ve gülüşerek gider.) * (levent ve ela hastanın yanındadırlar.) Levent:evet Gürkan bey,tanıştırayım,ela hanım.sizinle o ilgilenecek. Gürkan:ameliyatıma da girecek mi? Levent:elbette.ela hanım benim asistanım.geçmiş olsun.hadi ela. (dışarı çıkarlar.) Levent:sapık mıdır nedir? Ela:havada bir kıskançlık kokusu seziyorum. Levent:yok.ben,ne kıskanıcam. (bakışırlar.) * (bütün asistanlar dinlenme odasındadırlar.) Melike:ne o Ahmet?niye ağzın kulaklarında öyle? Ahmet:piskopat arkadaşımız duygunun kız kardeşi sonayın sevgilisi kimmiş acaba? Gökçe:kim? Ahmet:ardanın kardeşi cenk. Melike:vay be! ne aşk ama? Ahmet: ne aşkı be?duygu cenki görürse o zaman sen görürsün aşkı.abisi sonatta arslanı bakıcı tutmuş başına. (Birkan gülüşür…) Gökçe:ne oluyor Birkan? Birkan:yok bir şey… * (duygu yere doğrulmuş,yatmaktadır.arslan gelir.uyuduğunu görünce gülümseyerek uyuyuşunu izlemektedir.duygu uyanır.arslan kendini toparlar,yüzündeki o aptal gülücüğü siler.) Duygu:arslan bey!ne işiniz var burada? Arslan:her seferinde de sormasan olmuyor galiba.bakmak için geldim. Duygu:bu arada,size teşekkür etmeyi unuttum. Arslan:niçin? Duygu:e beni kurtardınız ya,onun için. Arslan:abartma.sadece yapmam gerekeni yaptım. Duygu:arslan bey,bana yardım eder misiniz? Arslan:nasıl bir yardım olucak bu? Duygu:kardeşimi görmem gerek.oraya gitmek istiyorum da.beni götürür müsünüz? Arslan: (biraz tedirgin bir şekilde)sonra görürsün canım.acelesi mi var?bak ne güzel sohbet ediyoruz. Duygu: (kalkar ve odanın yolunu tutar.arslan da peşinden onu durdurmak için gider.) Arslan:duygu!ya ne güzel sohbet ediyorduk.ya gelsene! (duygu içeri girer ve içerde cenki görür.) Bölüm Soruları -Duygu cenki görünce ne yapıcak? -Mihrace,arslanı dize getirmek için neler yapıcak? -Birkanın sakladığı ne?

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:07 am


	----yeni oyuncular---- Melike:ahu türkpençe Gökçe:ayşe melike çerçi Birkan:serhat teoman Sonat:birkan sokullu Arda:hakan eratik Cenk:selim gülgören Erhan:burak özçivit Mihrace:deniz çakır Çakır:haluk piyes Sonay:özlem yılmaz Çağla:mine tugay

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:08 am


	29.Bölüm (duygu hem şaşkın hem de kızgındır.) Duygu:ne işin var senin burada? Sonat:bak duygu… Duygu: (eliyle dur işareti vererek)sana sormadım abi,ben cenk serserisine sordum. Arslan:duygu,bir beni dinler misin? Duygu:arslan bey!lütfen. Cenk:bak duygu,ben sonayı seviyorum. Duygu:şimdi kulaklarını aç ve beni iyi dinle.eğer beş dakika içinde buradan gitmezsen arslan beye muhtaç kalırsın.neden diye sorarsan,beş dakika içinde kaybolmazsan ben kendimi tutamayabilirim ve senin burnunu ikinci kez kırabilirim.arslan bey de yapar.yanlız,bununla da kurtulmazsın,abini de seni de öldürürüm. Cenk:bak!istediğini yap tamam mı?ben sonayı seviyorum. Duygu:iyi.benden günah gitti.(ona saldırmaya çalışır.arslan duyguyu tutar.) Sonay:abla!yeter artık!bıktım senin bu anlamsız tavırlarından.ben cenki seviyorum,o da beni seviyor. Duygu:demek birbirinizi seviyorsunuz ha?bakın ne kadar gözlerim yaşardı!!!bak kızım,bunlar ailelerinden genetik serseri.sen de kalkmış bana biz cenkle birbirimizi seviyoruz diyorsun.hadi bana acımıyorsun,ailemize bu ciğeri beş para etmez insanların oğlunu sokmaya utanmıyor musun? Sonay:unutma ki sen de bir zamanlar böyle bir hata yapmıştın abla. Duygu:ben yaptığım için seni uyarıyorum zaten.bedelini ödedim ve senin de ödemeni istemiyorum. Sonay:bırak ta hatalarımı yaparak anlayayım. Cenk:sohbetinizi bölmek istemem ama… Sonat:sen eceline mi susadın?dur durduğun yerde. Duygu:evet cenk,sen şimdi gidiyorsun. Sonay:hayır cenk,gitmiyorsun. Duygu:gidiyorsun. Sonay:gitmiyorsun. Sonat:Sonay!!!ablanı dinlesen iyi olur.cenk,sen de git artık. Sonay:ben cenki seviyorum. Sonat:peki şuan duygunun neden hastanede olduğunu biliyor musun?senin o çok sevdiğin,uğruna vazgeçemediğin sevgilin cenkin abisi arda yaptı bunları.halâ akıllanmadın mı? Sonay:ne?şimdi siz cenki abisi yüzünden mi yargılıyorsunuz? Duygu:ben gidiyorum.ne haliniz varsa görün.sana gelince Sonay,bir gün neden bahsettiğimi anlayacaksın ama çok geç olacak. (duygu gider.arslan da arkasından gider.) Duygu:niye bu kadar diretiyor,anlamıyorum.hayır benim neler yaşadığımı anlamıyor ki!!! Arslan:o da senin gibi hata yaparak anlayacak yanlışlarını. Duygu:ben de çağla ablam dediği zaman onu dinlememiştim.ardanın abisi alptuğla evlenmişti ablam.sonra alptuğ ablam çağlayı aldattı ve boşandılar.iki sene sonra da ablam pılısını pırtısını toplayıp yunanistana döndü.ah salak kafam,beni uyarmıştı ama ben onu dinlemedim.gençlik işte… ***** (kapı çalar) Haldun:gir!!! Erhan:meraba Haldun bey. Haldun:o…Erhan,hoş geldin.geç otur şöyle. (oturur.) Haldun:e…nasılsın?alıştın mı hastanemize? Erhan:alıştım.ama günübirlik asistanla uğraşamayacağım.daimi asistan istiyorum. Haldun:tabi.kimi istiyorsan alabilirsin.malûm,yetenek avcısıyım ve seni kaçırmaya hiç niyetim yok.e…kimi seçiyorsun? Erhan:duygu. Haldun:yine başa döndük (diye mırıldanır.) Erhan:efendim? Haldun:diyorum ki,duygu arslanın daimi şefi.başka bir asistan seçsen olmaz mı? Erhan:ben kararımı verdim,asistanım duygu. Haldun: (çaresiz)o zaman arslanla halledin probleminizi. *** (asistanlar dinlenme odasındadırlar.gökçe dergi okumaktadır.) Gökçe:aman allahım! Melike:ne olmuş? (biraz telaşlanır.) Gökçe:ünlü şarkıcıyla sevgilisi ünlü mankenle ayrılmışlar! Melike:a…vah vah vah(!)kızım sen manyak mısın?ben de önemli bir şey sandım. Birkan:melike,seninle bir şey konuşmalıyım. Melike:dinliyorum… Birkan:burada olmaz.şey…bahçeye çıkalım mı? Melike:olur. (çıkarlar.) Ahmet:artık açıklasa da kurtulsak.uluslar arası felâkete döndü valla. Gökçe:neden bahsediyorsunuz siz?ablama ne söylicekmiş? Ahmet:boşversene sen.sonunda öğreneceksin nasıl olsa. *** (melike ve Birkan oturmuşlardır çimlere.) Melike:evet Birkan,seni dinliyorum. Birkan:melike,şimdi ben… Melike:evet. Birkan:sana… Melike:evet. Birkan:melike!evet demeyi keser misin?Zaten bu konuşma benim için çok zor.bir de sen üzerine tüy dikme. Melike:peki,e hadi söyle de çatlatma. Birkan: (gözlerini kapatarak bir çırpıda söyler.) ben sana aşığım.(fonda gözlerimi kapatsam vardır.) Melike:ne?ne dedin sen? Birkan:seni seviyorum dedim.ben de inanamıyorum bunları söylediğime… (sarılırlar ve ayrıldıklarında) Birkan:bu,evet demek mi oluyor? Melike: (gülümseyerek)alt yazı da geçmem gerekiyor mu? Birkan:o zaman,bu harika!!! *** (arslan deskte dosya doldurmaktadır.yanına Erhan gelir.) Erhan:arslan,seninle bir şey konuşmalıyım. Arslan:evet,seni dinliyorum.nedir? Erhan:ben duyguyu asistanım olarak seçtim fakat… Arslan:bir dakika!yanılmıyorsam duygu benim asistanım değil mi?ve benim asistanım benim asistanım olarak kalmalı sanıyorum.güney var,Ahmet var,melike,gökçe,Birkan var.ama duygu benim asistanım. Erhan:öyle mi?kusura bakma arkadaşım ama duygu artık benim asistanım. Arslan:ben izin vermiyorum. Erhan:senin onayını almak zorunda olduğumu hiç sanmıyorum.ne istersem onu yaparım. Arslan:fakültedeyken de böyle bencildin,şimdi de bencilsin. Erhan:öğretmenim sen olunca bu konuda mastır bile yapabilirim arslancığım. Arslan:bana bak Erhan,asistanım benim asistanım ve sana vermeye hiç niyetim yok.şimdi gider misin? Erhan:görüşücez arslan.(gider.) *** (duygu dinlenmektedir.gözleri kapalıdır.fikret gelir.) Fikret:duygu hanım,dinlendiniz mi? Duygu: (sesi duyunca uyanır.)hocam,görmemişim sizi. Fikret:kendini nasıl hissediyorsun? Duygu:iyiyim.şey,ben ne zaman işime dönebilirim. Fikret:daha yeni gözünü açtın.şimdiden sen işine dönmek istersen işimiz var demektir. *** (çağla ve Birkan koridorda çakır ve zuhali beklemektedir.) Çağla:saat kaçta gelicekti? Sonat:akşam sekizde. Çağla:5 dakika kaldı. (biri gelmektedir.) Çağla: (gülümseyerek)abla!!!** bölüm soruları -çakır da geldi mi? -erhan ve arslan arasındaki kapışmaya Haldun nasıl bir çözüm bulacak? -Ela ve levent çiftini gelecek bölüm neler bekliyor? yorumlarınızı bekliyorum…

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:08 am


	30.Bölüm (Zuhal,çağla ve sonatın yanına gider.) Zuhal:duygu yok mu? Çağla:şey,abla… Zuhal:bir şey mi oldu? Sonat:arda… Zuhal:bakın,eğer o serseri bir şey yaptıysa onu öldürürüm. Sonat:yok,yani yaptı ama şimdi iyi. Zuhal:bunun bedelini çok ağır ödeyecek. * (duygu her zamanki gibi yatağında kitap okumaktadır.içeri Zuhal girer.duygu biraz şaşırır ve aceleyle doğrulur.) Duygu:abla!senin ne işin var burada? Zuhal:sürpriz yapmak istedim.sevinmedin mi? Duygu:sevindim de… Zuhal:de…? Duygu:şaşırdım yani. Zuhal:aslında gelmemin gerçek sebebi… Duygu:biliyordum.gerçekten benim için gelmediğini biliyordum.şimdi ağzındaki baklayı çıkarmanın tam zamanı ablacığım. Zuhal:projemi destekleyen hastaneyi bıraktım çünkü,çünkü bu hastanede geçici başhekim olucam. Duygu:nasıl yani? Zuhal:Haldun beyle beraber çalışıcaz. Duygu:bunca yıllık meslek hayatımda ilk kez böyle bir şey duyuyorum. Zuhal:meslek hayatını sevsinler küçük cadı… (bu sırada içeri arslan girer.) Arslan:Zuhal hanım??? Zuhal:meraba arslan bey.ben yeniden burada çalışmaya karar verdim.haldun beyle beraber çalışıcaz. Arslan:bunca yıllık… Zuhal: (bezgin bir şekilde)biliyorum arslan bey.bunca yıllık meslek hayatınızda ilk kez böyle bir şey duyuyorsunuz. Arslan:iyi,hayırlı olsun o zaman.ben sonra yine uğrarım duygu,görüşürüz… (arslan gider.) Zuhal:geçmiş olsun derken,unuttuğumu sanma duygu.arda bunun bedelini ödeyecek. Duygu:ben önemli değilim abla.asıl önemli olan Sonay.ardanın kardeşi cenk sonaya kancayı taktı. Zuhal:ne!!!!!!! Duygu: (elleriyle relax işareti yaparak)sakin. * (kapı çalar.) Levent:gir! Ela:meraba.fikret hanım gelmeden sana uğrayayım dedim. Levent:iyi yaptın,geç otur aşkım. Ela:yok,oturmayayım.ben,şey,şey için gelmiştim. Levent:ne için? Ela:eylülle şu boşanma işini konuştunuz mu? Levent:konuşamadım daha.ama en kısa zamanda konuşucam,merak etme. Ela:sanki,biri yine bizi ayırıcakmış gibi,her anım bu korkuyla geçiyor. Levent: (elanın yanına gelir saçını okşar ve ona sarılır.)merak etme,artık bizi kimse ayıramayacak… * (kapı çalar.) Haldun:girin! Zuhal:meraba Haldun bey. Haldun:meraba Zuhal hanım.buyrun,geçin oturun.ben de sizi bekliyordum. (Zuhal oturur.) Haldun:sizinle çalışacağıma çok sevindim.neden diye sorarsanız sizin sayenizde işlerim hafifleyecek ve dinlenmeye daha çok vaktim olacak. Zuhal:doğrusu ben de sevindim.biliyorsunuz kardeşim duygu burada asistan. Haldun:evet,biliyorum.çok başarılı asistanlarımızdan biri. Zuhal:herkes torpil bakımından yaklaşıyor ama benim derdim onu yalnız bırakmamak. Haldun:anlıyorum.zaten burada iyi anlaşacağımıza eminim. Zuhal:o zaman işe koyulalım. * (asistanlar deskte Fikret hanımı beklemektedir.fikret hanım gelir.) Fikret:evet arkadaşlar.ela sen arslan beye.ahmet sen levent beye. Ahmet:olley be!!! Fikret:bir şey mi dedin Ahmet? Ahmet: (sevinçle)yok,yok hocam. Fikret:güney ve gökçe acile.zenan suat beye.melike ve Birkan piskiyatri katındaki hastayla ilgilenin.e ne duruyorsunuz?hadi çabuk,çabuk!!! (herkes dağılırken Haldun bey gelir.) Haldun:arkadaşlar,durun.dağılmadan önce size bir şey söylemem gerekiyor. (bu sırada arslan,suat,levent ve Jülide de ordadır.) Jülide:neler olduğu hakkında bir bilginiz var mı? Levent:ben de anlamadım. Arslan:ben bir şeyler biliyorum ama… Suat:ne? Arslan:yok bir şey.yani önemli değil.nasılsa öğreneceksiniz. Haldun:bundan sonra Zuhal hanımla birlikte çalışacağız. Suat:nasıl yani?şimdi,ikiniz de başhekim misiniz? Haldun:evet.başka sorunuz yoksa işlerinizle ilgilenebilirsiniz. (herkes dağılır.) * (duygu oturmaktadır.sonat gelir.) Sonat:nasılsın? Duygu:kitabım bitti. Sonat:merak etme,getirdim.(elindeki poşeti göstererek) Duygu:sadece kitap için gelmediğine eminim. Sonat:evet,doğru.ben,ben bir haftalık bir operasyona çıkıcam.işleri salladım zaten.amirlerden azar işitmeye başladım. Duygu:nasıl yani?bu devriye gibi bir şey mi?yoksa bildiğin gibi operasyon mu? Sonat: (biraz sessiz)bildiğin gibi bir operasyon. Duygu:hayatta olmaz. Sonat:güzel kardeşim,sizin nasıl başhekimleriniz varsa bizimde baş komiserlerimiz var.anla beni.biliyorum endişeleniyorsun ama merak etme.her gün yaptığımız bir iş olarak düşünmelisin. Duygu:ne yani?sen çok tehlikeli bir operasyona çıkıcaksın ve benim bunu normal karşılamamı bekliyorsun öyle mi? Sonat:duygu! Duygu:tamam abi.kendine dikkat et tamam mı? Sonat:tamam.(duygu abisini,abisi de duyguyu öper ve sonat gidecekken) Duygu:abi!diğerleri biliyor mu? Sonat:hayır.bilmeseler daha iyi olur. Duygu:kendine dikkat et. Sonat:tamam.(gider.) * (arslan deskte dosya doldururken mihrace gelir.) Mihrace:seninle konuşmamız gerekiyor. Arslan:seni dinliyorum mihrace. Mihrace:beni böyle kullanıp atamazsın. Arslan:odamda konuşalım. (mihracenin kolundan tutarak odasına sokar.) Mihrace:biz seninle çok özel şeyler yaşadık. Arslan:saçmalama mihrace.hatırlamaya bile tenezzül etmediğim bir geceye özel diyemeyiz değil mi? Mihrace:o senin ruhsuzluğun. Arslan:bu kadar yeter mihrace.sabrım taşıyor.seninle hiç uğraşamayacağım. Mihrace:şimdi böyle mi oldu?o akşam öyle demiyordun ama. Arslan: sen hasta mısın?ben o gece sarhoştum diyorum.ve sen de sarhoştun. Mihrace:öyle mi?yani bu kadar çabuk mu bitti? Arslan:başlamadı ki bitsin mihrace.şimdi çıkar mısın?çalışmam lâzım. (mihrace kapıyı çarparak çıkar.çıktıktan sonra) Mihrace:görüşücez arslan:bunun bedelini ağır ödeyeceksin. Bölüm Soruları -mihrace neler yapacak? -ardaya ne oldu? -sonat operasyondan sağ salim kurtulabilecek mi? yorumlarınızı bekliyorum…

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:09 am


	31.Bölüm (hastanenin dış görünüşü ile başlar.duygu soyunma odasındadır.asistanlar birbirileriyle konuşarak içeri girerler.duyguyu görürler ve şaşkınlıkla kalırlar.) Duygu:ne?!ben de bu hastanede çalışıyorum.sıkıldım dinlenmekten ve işime döndüm. Ahmet:tamam canım,Allah Allah.bu kadar şaşırmaya gerek yok.duygucuğum,peki bunu Fikret hanım biliyor mu? Duygu:hayır.ama bilmesine de gerek yok.sonuç itibariyle döndüm ve bunu herkes öğrenecek.bu yüzden bırakın da ben telâş yapayım. Birkan:tamam canım,bize ne?yanlız arkadaşlar,bizim melike ile size bir sürprizim var. Duygu:yoksa,söyledin mi? Birkan:evet. Ahmet:söyleyin de çatlatmayın ama.gerçi,ben de biliyorum ama. Gökçe:ha bir ben bilmiyorum yani. Ahmet:biraz öyle oldu yani.zenan da bilmiyor. Birkan: (melikenin elini tutarak)biz,melikeyle çıkıyoruz. Duygu:tebrikler!!! Ahmet:evlilik ne zaman? Duygu:çüş!!!daha yeni çıkmaya başladılar.oha yani Ahmet. Ahmet:aşkın nerden geleceği belli olmaz bir kere. Duygu:mantık diye de bir şey var bir kere. * (kapı çalar.) Levent:girin!!! Ela:nasılsın? Levent:iyiyim.sen? Ela:ben de iyiyim. Levent:neden geldin? Ela:gelmememi mi tercih ederdin? Levent:tabiî ki de hayır.merak ettim sadece. Ela:hep sen mi özleyeceksin beni?bugün de ben seni özledim işte. (sarılırlar.) * (ela resepsiyonun önünden geçerken ayla ve müşterinin konuşmalarını duyar.aylaya kötü kötü bakar ve gider.ayla kötü bir gülücük atar.) * (deskte görev dağılımı için ela beklenmektedir.ela gelir.) Fikret:o…buyursunlar,buyursunlar…nerdeydin? Ela:lavaboya kadar gitmiştim de. Fikret:kesin öyledir.herneyse arkadaşlar bugün…(duraklar.)duygu hanım,bugün siz de mi bize katılacaksınız? Duygu:evet. Fikret:o zaman yerinizi biliyorsunuz. Duygu:arslan beye. Ahmet:şükür geldin duygu.yapmadığı işkence kalmadı valla.(diye kulağına fısıldar.) Fikret:bugün vizite çıkıcaz.arslan bey de orda olucak duygu.ela ve zenan,siz levent ve suat beylesiniz.ama onlar da vizitte olucaklar.daha doğrusu herkes vizitte bugün.lâfı bu kadar uzatmamın sebebi hiçbirşeyi anlamamanız.çünkü size beş yaşındaki çocuğa anlatır gibi anlatmam daha verimli çalışmanızı sağlıyor.herkes vizite!!! (herkes harekete geçerken ela ve zenan kulaktan kulağa konuşmaktadır.) Ela:inanmayacaksın zenan ama ayla geri gelmiş. Zenan:hangi ayla? Ela:resepsiyonist ayla. Zenan:ama o hasanla… Ela:hasan boşanıcam diyordu ya,boşanmışlar.parmağında yüzük te yoktu. Zenan:eğer bu sefer sana karışırsa onu öldürürüm. * (kapı çalar.) Arslan:gel! Duygu:meraba hocam.ben geldim. Arslan:duygu???senin ne işin var burada?beni mi özledin? Duygu:hayır arslan bey. Arslan:neden bu kadar erken geldin o zaman? Duygu:herkes neden şaşırdı anlamadım.yani eğer istemiyorsanız gidebilirim. Arslan:yo,hayır.ben sadece şaşırdım.vizite geç kalıyoruz,gidelim. * Suat:hastanın hikâyesini alalım. Zenan:25 yaşında bayan hasta.panik atak hastası.bu yüzden piskiyatri katında yatıyor. Ela:olan kazada olmuş bir hastalık bu.hasta hamile. Duygu:refleksleri ani oluyor.epilepsi krizler geçiriyor.muhtemelen subtural hemotom. Arslan:ben,kazada oluşan derin çizikler için bir ameliyat tavsiye ediyorum. Erhan-Arslan:duygu! Arslan:sen bana yardım et duygu. Levent:bu ameliyatta ben de subtural hemotomu beyninden alıcam. Suat:ben de göğüs kafesindeki kırıkları onarıcam. Jülide:benim bu operasyonda üç asistana ihtiyacım var. Fikret:gökçe,Birkan ve melike,siz Jülide hanımla çalışacaksınız. (güney ve Jülide bakışmaktadırlar.) Erhan:ben de dizindeki çökme kırıkları estetik dikişle onarıcam.güney ve Ahmet bana yardım etsin. * (arslan ve duygu dışarı çıkarlar.ayla karşıda arslana gülümsemektedir.duygu merakla bakar.) Duygu:o kim arslan bey? bölüm soruları -neler olacak? tahmin ve yorumlarınızı bekliyorum…

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:10 am


	32.Bölüm (İstanbul manzarasıyla ela fondadır.) Hayatta her şeyi kendinize göre seçebilirsiniz.işinizi,evinizi,arabanızı…tek bir şeyi seçmeye gücünüz yetmez.aşk…aşık olduğunuz kişiyi seçmeniz pek mümkün olmaz.baş belânız olduğu halde,bir bakarsınız ki aşk belanız olmuş… (hastanenin dış görünüşüyle başlar.arslan bayağı gergindir ve aylayı halâ duyguya açıklayabilmiş değildir.) Duygu:arslan bey!beni duyuyor musunuz? Arslan:ha,evet. Duygu:o bayanın kim olduğunu sormuştum. Arslan:önemli değil,eski resepsiyonistlerden.işine geri dönmüş de. (ayla çoktan gitmiştir.) Duygu:anladım.ben laboratuar sonuçlarını alayım.bu arada,dün verdiğiniz makalenizi derginize ulaştırdım ve… (bu sırada duygunun eski lise arkadaşları sinem,canan ve hakan gelir.) Hakan:duygu! Duygu:pardon,çıkaramadım. Canan:nasıl çıkaramazsın.liseden,kedi canan. Sinem: (canana dönerek)dur şimdi dur.inek duygu! Duygu: (arslanın yanında biraz tedirgin ve gergin bir şekilde)hatırladım. (arslan gülmekten kendini alamaz.) Duygu:arslan bey! Canan:lisedeyken çok çalışır ve hiç eğlenmezdi.hatta bu yüzden dinlendirici gözlük bile takardı.biz de ona hep inek duygu derdik. Arslan:halâ çalışıyor,merak etmeyin. Sinem:sınıfın en çalışkan öğrencisiydi.hacettepe üniversitesine gittiğimizde bile onun kazandığına hiç şaşırmamıştık.ayrıca üçümüz de aynı üniversiteye gittik,ordan biliyorum,üniversiteyi kazandığında bile çalışmayı bırakmamıştı. Duygu:arkadaşlar,bu kadar yeter.(der gülümseyerek.) Arslan:yo,bence çok heyecanlı gidiyor. Canan:ne oldu inek duygu?sevgiline rezil olucam diye mi korktun? (arslan bu işten biraz hoşlanmıştır.) Duygu:o benim sevgilim değil.şefim. Sinem:ya…olsun,belki bir gün kısmet olur. (duygu ve arslan bakışırlar.bir sessizlik oluşur.sessizliği duygu bozar.) Duygu:siz buraya neden gelmiştiniz? Sinem:ardanın da burada olduğunu duyduk,hemen geldik. Duygu:ben sizin kadar sevindiğimi söyleyemeyeceğim. Canan:biliyordum,o gerizekâlının yine bir şeyler karıştırdığını biliyordum. Hakan:onun hayatı yalan zaten.sana bin kere söyledim,bin birinci kez de söylüyorum,o tekin biri değil. Duygu:biliyorum.neyse,ben size sonra anlatırım.o artık burada yok.hapsi boyladı. Sinem:vah vah…(diğerlerinin bakışlarına maruz kalınca yüz şekli değişir.) Sinem:yani sana kötü bir şey mi yaptı? Duygu:sonra anlatırım. Sinem:benim güzel ineğim.sen halâ çalışıyor musun bakayım,ha? Arslan:evet,halâ aynı inek. (gülüşürler ve duygu hafiften bozulur.) * Birkan:bu vakayı kapamazsam eğer,mahvolurum. Melike:neden sevgilim? Gökçe:nedeni mi var?sana karşı havası olsun diye belki. (duygu büyük bir hışımla gelir ve masaya oturur.) Duygu:rezil oldum.arslan beye rezil oldum. Ela:yine ne oldu? Zenan:kesin yine bir sakarlık yapmıştır. Duygu:ben sakar falan değilim. Zenan:ya,tabi.böbrek ameliyatını unutmadık Allaha şükür. Güney:o sadece kazaydı bir kere. Ahmet:takma kafaya,geçti gitti duygucuğum.önümüzdeki maçlara bakalım. Duygu:Ahmet!tek bir kelime daha edersen seni öldürürüm.inan bana bunu yaparım. Ahmet:tamam,sustum.e…neymiş bu seni arslan beye karşı rezil edecek şey? Duygu:liseden,aynı zamanda üniversitede de beraber okuduğumuz üç okul arkadaşım geldi. Zenan:e…bunda ne var ki şimdi? Duygu:susarsan anlatıcam.benim lâkabım… Ahmet:e…senin lâkabın. Duygu:bakın söyleyeceğim ama dalga geçmeyeceksiniz. Ela:tamam,hadi söyle.meraktan çatlayacağım. Duygu:inek. Ahmet-Güney-Birkan:ne!!!!!!! Duygu:evet,inek.şimdi mutlu oldunuz mu? Ela:sonra? Duygu:sonrası malûm.arslan beyin yanında bana inek dediler. Zenan:ne var yani?arslan beyin lâkabı da kazanovaymış. Duygu:ya onunla bu bir mi? Ela:doğru.duygunun durumu daha feci.neyse arkadaşlar,bu mevzu büyür.ben sevgilimin yanına kaçtım. Duygu:hoşçakal sevgili aşık arkadaşım ela. Ela:hoşça kal sevgili inek arkadaşım duygu. Ahmet:inek ha,inek. Güney:demek inek. Duygu:of be!bir anımızı paylaştık,şu ettiğiniz lâfa bakın.zevzekler birliği.ahmet de başkanınız işte,bundan iyisi şamda kayısı. Ela:neyse ben kaçtım!!! * (ela içeri girer ve karşısında aylayı görünce bayağı şaşırır ve kızar.ayla bu sırada gider.) Levent:ela,bak… Ela:hiçbir şey söyleme levent.şuan bir şey duymak istemiyorum.hele senden,hiç… (gider.leventte arkasından gider.) Levent:ela!beni dinler misin lütfen? Ela:şuan senin yalanlarını dinleyecek halde değilim. (ela gider ve levent elanın arkasından bakakalır.) * (kapı çalar.) Arslan:gel! Duygu:laboratuar sonuçları arslan bey. Arslan:şuraya koy sevgili inek asistanım. (duygu kötü kötü bakar.) Arslan:tamam,bozulma hemen.hastanın patoloji sonuçları var mı bu sonuçların içinde? Duygu:evet sayın Kazanova şefim arslan bey.herkesin bir geçmişi vardır,değil mi ama? Arslan: (hafif bir gülümsemeyle)sen nerden biliyorsun? Duygu:yanlış hatırlamıyorsam suat bey üniversiteden arkadaşınız.ve zenan da suat beyin eşi olduğuna göre sizin üniversitede sırf bir iddia uğruna onların bütün sevgililerini tavlamış olduğunuzu ve bu yüzden size de Kazanova lâkabını takmış olduklarını söylemesinde bir sakınca göremiyorum. Arslan:vay…dedektif inek duygu iş başında. Duygu: (bozulmuş bir şekilde)izninizle ben Fikret hanımın yanına gideyim sayın Kazanova arslan bey. (duygu çıkar.arslan gülümseyerek bakakalır.) * (Duygu deskte dosya doldurmaktadır.fikret hanım gelir.) Fikret:herkes nerde? Duygu:herkes iş başında hocam. Fikret:ilk kez doğru yerlerdeler desene. (Erhan gelir.) Fikret:Erhan bey!siz konferansta değil miydiniz? Erhan:işim erken bitti ve geldim.bu arada,duygu ameliyata hazırlan.benimle cilt altı lipofiling ameliyatına giriyosun. Duygu: (dosyaları göstererek)ama ben… Erhan: (gayet ukalâ ve önemsemez bir biçimde)dediğimi duydun. Duygu: (gergin bir şekilde)peki Erhan bey.(gider.) (Fikret şaşkın bir şekilde duygu ve Erhan arasındaki diyalogu dinlemiştir.ve erhanın tavırları karşısında şoke olmuştur.) * (Ela kızgın bir şekilde kafeteryada oturmaktadır.yanına duygu gelir.) Duygu:ya dünyadaki en bencil ve ukalâ plastik cerrahları neden bana denk gelir anlamıyorum.hayır ben anlamıyorum.bütün belâları mıknatıs gibi kendime nasıl çekiyorum? (duygu bir an elanın durumunu fark eder.) Duygu:yine ne oldu? Ela:ayla. Duygu:kim? Ela:ayla. Duygu:ayla kim? Ela:şu sarışın resepsiyonist.aslında sen tanımazsın.başımıza onun yüzünden neler geldi neler… Duygu:e neden idam edilecek gibi oturuyorsun? Ela:aslında onun başımıza sardığı bir sürü belâ var geçmişten ama şuan leventle aralarındaki o iğrenç ilişkiden dolayı kendimi tam bir salak gibi hissediyorum. Duygu: (bezgin bir şekilde)nerden anladın yüksek IQ’lu(aykûlu)arkadaşım? Ela:levent ve ayla daha önce birlikte olmuşlar. Duygu:bir dakika!ben,yanlış duymadım değil mi? Ela:tam da doğru duydun duygucuğum.bu tam bir sene önce oldu ve istemsiz bir şekilde olduğu için ben leventi affettim ama büyük hata etmişim. Duygu:peki bunu nerden anladın? Ela:bunu da az önce ikisini leventin odasında baş başa yakaladım.o yüzden artık leventin beni aldattığına eminim. Duygu:peki sevgili arkadaşım,onları samimi bir şekilde mi gördün? Ela:hayır. Duygu:öpüşürken,sarılırken görmediğine göre sorun ne?ayla da bu hastanade çalışan bir personel.bunu sen de az önce kendi ağzınla söyledin. Ela:evet ama…ya düşünsene,daha önce onunla birlikte olmuş. Duygu:ona bakarsan arslan bey de her hastasını ilk önce evine götürüp pul koleksiyonunu gösteriyor,sonra da ameliyat için buraya getiriyor.biraz profesyonel olun canım(!).bakın arslan beye(!).hiç profesyonelliğinden taviz veriyor mu?(!). (ela ve duygu birbirilerine bakarak gülerler.) Duygu:sonunda güldün vallahi. Ela:neyse,sen beni boşver.arslan beyle nasıl gidiyor?işkencelere paso devam mı? Duygu:lâkabımı öğrenmeden önce iyi gidiyordu ama…sen asıl Erhan beyi sormalıydın.beni asistanı olarak istemiş. Ela:ne!!! Duygu:ya…ne yapayım.erkekler köfte dudaklarıma,hokka burnuma ve kara gözlerim için birbirilerini öldürüyorlar.erkekler cazibeme dayanamıyor ne yapayım? Ela:aynı arslan bey gibi konuştun gerçekten. Duygu:valla ben de onunla çalışmaya başladığımdan beri bir tuhaf oldum.inan ben de hiçbir şey anlamadım yani. (Ahmet ve güney gelir.) Ahmet:yine hangisini çekiştiriyorsunuz? Duygu:şıkları alalım lütfen… Ahmet:a,arlan beyi,b,Erhan beyi,c,levent beyi. Duygu:d,üçünü birden. Ela:aman arkadaşlar.ben şu bizim epilepsi hastasının rutinlerini almaya gidiyorum. * (akşam olmuş,asistanlar cümbür cemahat birlikte kaldıkları eve gitmektedirler.apartmanlarının kapı önünde birtakım eşyaların kendi apartmanlarına taşındığını görürler.) Ahmet:ne oluyor be? Duygu:siz gidin,ben sorup geleyim. (herkes arkalarına baka baka,merakla giderler.) Duygu:beyefendi,bakar mısınız?bu eşyalar kime taşınıyor,öğrenebilir miyim acaba? -5 numaralı apartmana. Duygu:ne yani?şimdi bizim alt katımıza mı taşınıyor? -evet.ayrıca 7 numaralı apartmanın da eşyaları bazıları. Duygu:tuhaf.peki isimleri ne bunların? -5 numaralı apartmana arslan ibrahimoğlu,7 numaralı apartmana ise mihrace sönmez taşınıyor. Duygu:ne!!!!!!!yukarda mihrace,aşağıda arslan bey,çarpılıcaz valla… Bölüm Soruları -arslan ne amaçla duyguya komşu oldu? -mihrace arslanın oraya taşınacağını biliyor muydu? -levent yine her zamanki gibi dört ayak üstüne düşüp temize çıkacak mı?

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:10 am


	33.Bölüm part 1 (gece olmuş,herkes uyumuştur.duygu odasında uyurken ani bir şekilde uyanır.o sırada ela mutfaktan su almış odasına gelmektedir.duygunun sesini duyan ela hemen duygunun odasına gelir.) Ela:duygu!bir sorun mu var? Duygu:kâbus gördüm. Ela:anlatmak istersen dinlerim,gece uzun.benim de uykum gelmedi doğrusu. Duygu:ya,ne bileyim işte.babamı uzun zamandır görmüyorum.hem özledim,hem de merak ediyorum. Ela:izin alıp gitsene o zaman. Duygu:yok ya,boşver.zaten ben hastaneyi bırakıp gidemem. Ela:niye,hastaneden ayrılırsan hasta mı olursun. (duygu ona tuhaf tuhaf bakar.) Ela:ya,biliyorum.çok kötü espri yapıyorum ama ne yapayım,seni mutlu etmek istiyorum.sen benim biricik arkadaşımsın.bak ne diyorum,mutfağa gidelim.kendimize bir kahve yapalım,sonra da salonda korku filmi izleyelim. Duygu:romantik komedi. Ela:tamam,olur. * (levent yatında oturmuş laptopuyla masada çalışmaktadır.sonra eylül gelir.levent görmeden arkasından gelir ve leventin boynunu öper.) Eylül:meraba. Levent:sen ne yaptığının farkında mısın?senin burda ne işin var? Eyül:bak,seni seviyorum.inci de seni seviyor. Levent:yanlız bir şeyi unutuyorsun.ben seni sevmiyorum.ben elayı seviyorum. Eylül:ela,ela...yeter artık!herkesin tek derdi ela.ben onun kadar güzel değil miyim? Levent:eylül!saçmalıyorsun.aşkın güzellikle alâkası yok,anlayamadın mı? Eylül:bak,ben seni seviyorum tamam mı? Levent:tamam falan değil.anla beni.ben seni sevmiyorum,ben elayı seviyorum.şimdi gider misin lütfen? (eylül sinirli bir şekilde gider.) * (arslan oturmuş şarap içmektedir.sonra bir anda aklıma duygunun davranışlarını,konuşmalarını gözlerinden bir şerit gibi geçirir.) ''Duygu:arslan bey!ben cerrahi asistanıyım.kahveyi de pek sevmem,yapmayı da beceremiyorum. * Duygu:arslan bey!zamanınız var mı? Arslan:söyleyeceğin şeye göre değişir. Duygu:ben,size birşey sorucaktım da. Arslan:sorucağın şeye göre de değişir. Duygu:haldun bey endoskopik troit ameliyatıyla ilgili bir makale yazmamızı... Arslan:çıkarken kapıyı kapatmayı unutma. Duygu: (duraklar.)arslan bey!yardımınıza ihtiyacım var. * (duygu kahveyi getirir.arslan içer ve tepki verir.) Arslan bu ne? Duygu:kahve. Arslan:sen buna kahve mi diyorsun? Duygu:evet. Arslan:şerbet bile bundan daha serttir. * Duygu:arslan bey!teklifiniz halâ geçerliyse,yani yemek için... Arslan:tamam,odamda konuşalım.'' Arslan:nasıl başardın?beni kendine aşık etmeyi nasıl başardın?(şarabından bir yudum daha alır.) * (sabah olur,herkes kapının iç bölümünde dururlar.) Duygu:ela!hadi geç kalıcaz.levent beye güzel görünüceksin diye bizi ağaç ettin ya! (ela odasından çıkar.) Ela:geldim,geldim. Duygu:durun!şimdi de siz beni bekleyin.telefonumu odamda unutmuşum da. Ela:bir de bana diyor. (duygu aceleyle çıkar.sonra kapı çalar.kapıya en yakın olan güney açar kapıyı.) Güney:arslan bey!siz de nerden çıktınız? Arslan:ben tam altınızdaki apartmana taşındım. Güney:ya!öyle mi? Arslan: (evin içine göz ucuyla bakar.)duygu yok mu? Ahmet: (mırıldanır.) tek derdi de duygu zaten. Arslan:duyamadım bıyıklı. Ahmet:içerde diyodum hocam. Arslan:neyse,duyguyu çağırır mısınız? Ela:duygu! (duygu aceleyle gelir.) Duygu:geldim,geldim.arslan bey!(mırıldanarak)tahmin etmiştim. Ela:e biz gidelim,sen arkamızdan gelirsin duygucuğum. Ahmet: (mırıldanarak)tabi arslan beyin arabasıyla gelmezse. (Ela ahmeti dürtükler.) Ahmet:ne?sanki yalan. Arslan:bıyıklı! Ela:e hadi biz gittik.yürüyün arkadaşlar. (ela ve diğerleri gider.arslan ve duygu baş başa kalırlar.) Arslan:günaydın duygu. Duygu:günaydın hocam ama ilk kez birbirimizi görmüyoruz. Arslan:artık sık sık görüceksin beni zaten. Duygu: (yüzünü ekşiterek)biliyorum,taşınmışsınız. Arslan:hem de alt katınıza. Duygu:maalesef onu da biliyorum arslan bey. Arslan:bir asistan için fazla isyankârsın.bak ne diyorum.bugün benim arabamla gidelim mi? Duygu:aslında ben bugün motosikletle gitmeyi düşünüyorum. Arslan:hadi ama!korkma,seni yemem.yani arabam karavan değil,ev işlevi görmüyor. Duygu: (biraz sinirlenir.)korkmayın arslan bey!beni kimse eve falan atamaz. (duygu tam giderken arslan onu kolundan tutar.) Arslan:evet,cevabını alamadım. Duygu: (çaresiz bakar ve)tamam.ama ilkönce diğerlerini aramalıyım. (Duygu telefonla konuşurken yukardan kıvırtarak mihrace iner.arslanın yanına işveli bir şekilde gelir ve…) Mihrace:meraba arslan.buraya taşınmışsın,hayırlı olsun. Arslan:ben taşındım da,sen… Mihrace:ben de üst kata taşındım. Arslan: (yüzü ‘’yandık’’ ifadesiyle kendini ele verircesine) ya! Mihrace:ya,öyle gerekti.(yüzünü buruşturarak)duygu da buradaymış,hiç bilmiyordum.diyorum ki,bugün beraber gidelim.ha,ne dersin? Arslan:gerçekten çok üzgünüm ama duyguya sözüm var. Duygu: (telefon konuşmasını yarıda keserek)benim için bir mahsuru yok arslan bey. Mihrace:saol şekerim.e arslan,ne diyosun? Arslan:yalnız bizim duyguyla uğramamız gereken bir yer var. Duygu:neresi? Arslan: (duyguyu hafif dürterek) gidince görürsün duygucuğum. Mihrace: (bozulmuştur ve…)neyse, hastanede görüşürüz o zaman. (Mihrace gider.) Arslan:hadi gidelim. Duygu:neden bir yere gideceğimizi söylediniz? Arslan:yakamdan düşsün diye. (arslan ve duygu birbirilerine bakarak gülerler.) Arslan:ne yapayım?kadınlar bana dayanamıyor. (Arslan bir incelik yaparak arabanın kapısını duyguya açar.) Arslan:buyurun duygu hanım(!). Duygu:ben açardım,gerek yoktu. Arslan:olur mu,zor ikna ettim zaten.elimden kaçırmayayım bir de. (Duygu ona ters ters bakar.) Arslan: (gülümseyerek)şaka yaptım,hadi otur. (ikisi de arabaya binerler.)

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:11 am


	33.Bölüm part 2 Suat:3256 numaralı hastanın tam kan sayımı raporlarını alabilir miyim? (bu sırada gözüne sevda hemşire çarpar.) Suat:sevda!!! Sevda:biliyorum suat bey.şimdi’’sen nerden çıktın?’’ diye sorucaksınız.çünkü bugün bunu soran on sekizinci kişisiniz.ben,karar verdim,artık burada çalışıcam.zaten gitme sebebim tamamiyle kişisel ve özeldi ama öyle bir engel de kalmadığına göre… Suat: (gülümseyerek)artık koca aramaya ve dedikodu yapmaya devam edebilirsin. Sevda:suat bey ya! (Suat ve sevda hemşire gülerler.fikret gelir.) Suat:a Fikret bak,sevda hemşire… Fikret:biliyorum,sizden önce gördüm suat bey. Suat:anlaşılan benden başka herkes görmüş. (sevda suatın parmağındaki alyansı görür.) Sevda:evlendiniz mi suat bey? Suat:evet.hem de zenanla. Sevda:Allah mesut etsin. Suat:mesut edeli yaklaşık bir yıl kadar oluyor.bir kızımız oldu. Sevda:ya!çok sevindim.şimdi onun elleri yumuk yumuk,gözleri zeytin gibi… Fikret:sevda hemşire!artık gerçek dünyadaki işine dönme vakti geldi de geçiyor bile. (sevda firkete dosyasını verir.fikret gider ve suata acil çağrı gelir.o da gider.tam sevdanın karşısından duygu ve arslan geçer.) Sevda:arslan bey!!! Arslan:sevda!sen de nerden çıktın? Sevda:geri geldim arslan bey.ve emin olun bunu soran ve beni gören ilk kişi siz değilsiniz. Arslan:dedikodu yapmaya ve koca aramaya tam gaz devam mı? Sevda: (gülerek)ya arslan bey ya!!!(gözü duyguya takılır.)bayan kim?sevgiliniz mi? Arslan: (biraz hoşuna gider ve duyguya gülümser gibi keyfi yeride bakarak.)asistanım. Sevda:ya.tanıştığıma memnun oldum.ya ben çok merak ediyorum,biraz komik olucak ama.sizin dudaklarınız estetik mi? Duygu:hayır.benim hiçbir yerim estetikli değil. Sevda:ay çok sempatik yapıyor sizi yani… Arslan:sevda.izin verirsen işimize dönücez. Duygu:ben giyinir giyinmez görev dağılımından sonra gelicem arslan bey. Arslan:o zaman size doyum olmaz,ben gidiyorum.ha,bu arada!hastanın rutinlerini bana gelirken getir. Duygu:tamam arslan bey. (arslan gider.) Sevda:halâ eskisi gibi mi? Duygu:nasıl yani? Sevda:halâ eskisi gibi çapkın mı? Duygu:oldukça. (birbirilerine gülerler.) Sevda:adınız duygu mu? Duygu:evet. (onlar böyle konuşurken yanlarından ismi lâzım değil sarı kedi ayla geçer.) Ayla:meraba duygu hanım.siz estetikçi misiniz? Duygu: (hafif şaşkınlık ve merakla)evet. Ayla:bilmiyordum.neyse,mügeyi gördün mü? Sevda:diğer resepsiyonisti mi? Ayla:evet. Sevda:o tuvalette. Ayla:hangi katta? Sevda:aşağıda. (ayla gider.) Duygu:kim bu Allah aşkına?bütün hafta boyunca nereye baksam onu gördüm.yeni falan mı?gerçi daha önce burada çalışmış ama… Sevda:o burada resepsiyonist.sonra bir ara bıraktı mı,öyle bir şeyler oldu.yine geri gelmiş sarı çiyan. Duygu:ne oldu ki?aranızda bir şey mi geçti? Sevda:bu cadı yok mu bu cadı,levent beyle ela hanımı ayırdı. Duygu:ha,onu biliyorum.ela bana anlattı.ama bununla senin ne ilgin var? Sevda: (duygusallaşır.)eskiden burada hasan diye bir asistan vardı.ayıptır söylemesi biz onunla sevgili gibiydik. Duygu:gibiydik? Sevda:yani beni arkadaşlarından saklıyordu,ayrıldık.sonar bu ayla biz ayrıldıktan sonra evlenmiş. Duygu:vay be!dallas gibi mübarek.bu hastanede de olay bitmiyor. (bu sırada çakır gelir.) Duygu:abi!!! (hemen deskin altına saklanır.bu sırada da arslan gelir.) Arslan:ha duygu,bu arada… (Duygu el işaretiyle git anlamında bir şeyler yapar.) Arslan:duygu,sen niye oraya… Duygu: (fısıldayarak)arslan bey,gidin.dikkat çekiyorunuz. Sevda: (duyguya doğru fısıldayarak)duygu hanım,o kim? Duygu: (fısıldamaya devam ederek)üvey abim çakır.

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:11 am


	=)DOKTORLARIN HAYATLARI(= 34.Bölüm Part 1 ‘’Eski Ekiple Tam Gaz Devam…’’ (duygu,büyük bir gerilim içindeyken arslan keyifle çakır görmeden deske gelir.) Arslan: (fısıldayarak)şuan çok komik göründüğünün farkındasındır heralde. Duygu: (gergin bir şekilde) şu anki tek derdim abimden kurtulmak.asıl adı başar.soyadı çakır.annemim ilk eşinden olan oğlu ve çok huysuz,gıcık,sinirli…. Sevda:kısacası bir bela. Duygu:aynen öyle.şimdi arslan bey,saklanmamı engellemeyin lütfen.önümden çekilin,manzarayı göremiyorum. Arslan:ne manzarası? Duygu:abimi.buraya geliyor mu,gelmiyor mu? (arslan güler.) * (diğer asistanlar soyunma odasında konuşmaktadırlar.) Birkan:ben seni çok seviyorum. Melike:hayır ben. Birkan:hayır ben daha çok seviyorum. Melike:ben daha çok. Birkan:ben. Melike:ben. Birkan:ben. Zenan:ay ne bu ya?!!!vıcık vıcık ilişkiler,saçma sapan öpüşmeler,koklaşmalar…yeter ama.burayı aşk yuvasına çevirdiniz ya!!! Birkan:aman zenan!üç günlük bu dünyada her şey mübahtır.birbirimizi kırmanın ne anlamı var ki? Zenan:aynı sevgi kelebekleri gibi konuştun şimdi. Ahmet:bakıyorum melike de Ayşecik moduna girmiş. Ela:uğraşmayın acemi aşıklarla.bırakın aşklarını yaşasınlar. * (Duygu halâ deskte saklanmaktadır.başar çoktan gitmiştir.) Duygu: (fısıldayarak)gitti mi? Sevda: (fısıldayarak)gitti,gitti. Duygu:e o zaman neden fısıldıyorsun. Sevda:ne bileyim,siz fısıldadınız diye ben… Duygu:aman neyse canım.ben geç kaldım zaten. (bu sırada Fikret gelir.) Fikret:o…zatı muhterem duygu hanımefendimiz,ne alırdınız?çay mı yoksa kahve mi? Duygu:hocam bugün biraz geciktim ama… Fikret:biraz mı?demek biraz?tam on beş dakika geç kaldığını biliyor muydun küçük hanım? Duygu: (kısık sesle)hayır hocam. Fikret:artık biliyorsun.şimdi hemen hazırlan,iki dakika içinde mihrace hanımın yanında ol. Duygu:tabi hocam.(giderken duraklar.)hocam siz yanlış söylediniz.ben arslan beye gitmeyecek miydim? Fikret:bugün seni istedi.ne yaptıysan? Duygu:bir şey yapmadım ben hocam. Fikret:orası beni ilgilendirmez. (bu konuşmalar geçerken diğer asistanlar da ordadır.) Ahmet:kısmetine mani olduğun için olmasın.gelmiş 36 yaşına,senin gibi 25 yaşındaki bir çıtırla kendisi bir olur mu?sen arslan beyle gelince kıskançlığından çatlamıştır. Fikret:kim nereye gelince? (güney ahmeti dürtükler.) Ahmet: (güneye)ne?!bugün de herkes beni dürtüklüyor.dünya dürtükleme günü mü bugün? Fikret:sana bir soru sordum hemen bir cevap ver. Ahmet:ya hocam,bugün arslan bey bzim alt kata taşınmış da.e haliyle hemen bizim evde bitti.duyguyu arabasıyla buraya getirdi,olay budur. Fikret:burası iyice aşk gemisi olmaya başladı ve ben bu işten çok sıkıldım.sen de arslan beyle sevgili olursan sıkı yönetim ilân edicem artık. Duygu:yok öyle bir şey hocam.ahmetin zevzekliği. Fikret:neyse,duygu mihrace hanıma,ela arslan beye,zenan suat beye,Ahmet levent beye,güney acile. Ela:yandım desenize.mihracenin duyguya kızması bana iyi gelmedi. Fikret:hadi,fazla konuşmayın,herkes işine hadi!!! (herkes dağılır. Bu sırada Jülide gelir.) Jülide:meraba Fikret,nasılsın? Fikret:iyiyim. Jülide:şu boşanma mevzusunu ne zamandır sorucam diyorum,unutuyorum.neler oldu? Fikret:birbirimize bir şans daha vermeye karar verdik. Jülide:çok sevindim,inşallah hep mutlu olarak kalırsınız. Fikret:ben biraz onlara da vakit ayırmaya karar verdim. * (kapı çalar.) Mihrace:gir!!! Duygu:bugünkü asistanınız benim mihrace hanım.istediğiniz bir şey var mı? Mihrace:evet.(masasındaki dosyaları duyguya vererek)şu dosyalarla ilgilen. Duygu:ama bugünkü sezaryen ameliyatına girmeyecek miyim? Mihrace:bugün ameliyatı unut canım.benimle çalışan bir asistan,hele ki sen,asla benimle ameliyata falan giremezsin. Duygu:ama bu haksızlık.beni böyle yıldıramazsınız. Mihrace:öyle mi?ben de seni buradan attırarak yıldırırım.ha,ne dersin?şimdi işinin başına dön.o dosyaları istiyorum. (Duygu gergin bir biçimde dışarı çıkar.) * (kapı çalar.) Arslan:girin!!! Ela:bugün asistanınız ben oldum arslan bey. Arslan:iyi baş belâsı eski asistanım.e ne yapacağını biliyorsun. Ela:kahve? Arslan:aynen öyle.duygu kime gitti? Ela:mihrace hanıma. Arslan:yandı desene. Ela:büyük bir ihtimal. * (Jülide koridorda yürümektedir.güneyle çarpışırlar.) Güney:özür dilerim. Jülide: (ciddi ve önemsememeye çalışan tavırlarla)önemli değil. (((Jülide tam giderken güney onu kolundan tutar.))) Güney:bir şans daha.en azından bunu hak ediyoruz değil mi? Jülide:üzgünüm,bunun için çok geç. * (duygu hastane bahçesinde ağlamaktadır.arslangelir.) Arslan:kafa dinlemek için ideal bir yer. Duygu:beni yalnız bırakır mısınız? Arslan:üzgünüm,bırakamam. Duygu:artık mihrace hanıma katlanamıyorum. Arslan:e bir günlüğüne ben de onu aistanı olsaydım ben de burada ağlıyor olurdum herhalde değil mi? Duygu:ama siz farklısınız.siz uzmansınız. Arslan:sorun da bu.bana diş geçiremeyeceğine göre diş geçirebileceği stres topu olarak kullanabilecek birini seçiyor.sen de pes etmemelisin.anladın mı? Duygu:ne yapmalıyım? Arslan:mesela bana yaptığını. Duygu:ben size ne yaptım ki? Arslan:kahvemi sevdiğim halinin tam tersiyle önüme koyduğunu ne çabuk unuttun? Duygu:siz onu fark etmiş miydiniz? Arslan:şunu unutma,benden asla bir şey saklayamaz kimse.ben her şeyi anlarım.her neyse,o kahvesini nasıl sever? Duygu:sütlü ve şekerli. Arslan o zaman devreye benim kahvem giriyor demektir.(elindeki kahvesini verir.)al.biraz soğuk ama,inşallah şefin kızmaz.(!) (birbirilerine bakarak gülerler.) Arslan :gülünce çok güzel oluyorsun. ((bakışırlar.))

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:11 am


	34.Bölüm Part 2 ‘’Aşkımın Son Baharı’’ (Erhan duyguyu koridorda elinde kahveyle görür.yanına gider.) Erhan:meraba,nasılsın? Duygu:hatırlatırım,siz uzmansınız,ben de asistan. Erhan:ne yani?uzmanlar asistanlara selâm veremez diye bir kural mı çıktı benden habersiz? Duygu:hayır.’’uzmanlar asistanlara sarkamaz,bir ilişki yaşayamaz,bu etik değildir.’’ diye bir kural çıkmıştır,hatırlatırım. Erhan:sarktığımı da nerden çıkardın? Duygu:beni asistan olarak seçmenizden. Erhan:ben seni asistanım olarak uygun gördüğüm için seçtim.hem,diyelim senden hoşlanıyorum.sen ne yaparsın? Duygu:eğer öyle bir şey olsaydı Erhan bey,elimdeki bardağı kafanıza geçirirdim. (duygu gider.erhan da ona hayran hayran bakar.) * (kapı çalar.) Mihrace:gir!!! Duygu:kahvenizi getirdim mihrace hanım. Mihrace:hah!şöyle yola gel. (mihrace alır ve kahveyi gerine gerine içer.sonra bir tepki verir.) Mihrace:bu ne? Duygu:kahve. Mihrace:sen buna kahve mi diyorsun? Duygu:evet. Mihrace:bu kahveyse,ben de İngiltere kraliçesiyim. (duygu gizliden gizliye kıkırdar.) * (kapı çalar.) Levent:gel!!! Ela:benim.sana bir şey söyleyeceğim. Levent:bak o gördüğün her neyse… Ela:ben bir şey görmedim levent.ayla senin odanda olmamalıydı. Levent:biz hiçbir şey yapmadık ela,bana güven. Ela:ben artık sana güvenemem levent,üzgünüm. (gider ve giderken Bengü ’’unut beni’’ vardır.) Bölüm Soruları -Bundan sonra neler olacak? yorumlarınızı bekliyorum…

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:12 am


	***DOKTORLARIN HAYATLARI* 35.Bölüm Part 1 ‘’Aşkın Kanunu Bu’’ (Sabah olmuş,asistanlar evde kahvaltı yapmaktadırlar.kapı çalar.) Duygu:kapı çalıyor. Ela:iyi,açsana. Duygu:hayır,ben olmaz.yani ben açamıyorum,belim ağrıyor. (Duygu bunları söylerken telâşlı ve şüphelidir.) Ahmet:ben açarım. (Duygu ahmeti dürtükler.) Ahmet:ahh!!ne oluyor ya?!!! Duygu:ahmette açamaz,değil mi Ahmet? Ahmet:hıhı…(mırıldanarak)Allah sonumuzu hayretsin. Ela:aman ya!bugün size ne oluyor anlamadım.(gider.) Güney:neden böyle davrandın? Duygu:çünkü kapıdakinin levent bey olduğuna eminim. Ahmet:belki de arslan beydir. Duygu:saçmalama,levent bey. (Ela,söylene söylene kapıyı açar.kapıdaki leventtir.elinde elanın en sevdiği beyaz çiçeklerden vardır.ela tam yüzüne kapıyı kapatacakken levent engeller.) Levent:lütfen beni dinle.seni yine kaybetmeye hiç niyetim yok.hem de abuk sabuk bir şey yüzünden. (ela kapıyı sakince açar,levent ise içeri girer.birlikte mutfağa geçerler.) Duygu: (ahmete imalı bir şekilde)aa!!!levent bey,hoş geldiniz. Levent:hoş bulduk duygu. Duygu:e biz de hazırlanmaya gidelim,hadi arkadaşlar. Birkan:ya dur,şu senin yaptığın tost çok süper olmuş yiyeyim de. Duygu:hadi Birkan,hadi gel,hadi .(kulağına fısıldar.)bak eğer gelirsen ben sana yine yapıcam. Birkan:söz mü? Duygu:söz söz. Birkan:bak söz dedin. Duygu:ya tamam söz. (duygu ve diğerleri çıkarlar.kapının arkasından onları dinlerler.) Levent:bana neden inanmıyorsun anlamıyorum. Ela:nasıl inanabilirim,söyler misin?üstünden o kadar zaman geçti ayla hanımefendi geri geldi.acaba neden(!)? Levent:inan çok saçma bir kıskançlık bu.Lütfen artık barışabilir miyiz? Ela: (biraz düşünür.)ya,aslında haklısın galiba.biraz saçmaladım bu aralar. (öte yandan ahmette kapının arkasından yorum yapar.) Ahmet:yumuşadı galiba. Duygu:kapasana sen çeneni!!! Levent: ben de senden bunu duymak istiyordum.halâ anlamadın değil mi? Ela:neyi? Levent:seni ne kadar sevdiğimi. (sarılırlar.) Levent:bir daha sana benden küsmeyi yasaklıyorum. Ela:Allah Allah(!). (gülüşürler.diğerleri de içeri girerler ve bizim aşıkları alkış yağmuruna tutarlar.) * Fikret:3216 numaralı hastanın toksikoloji raporları geldi mi? Sevda:geldi Fikret hanım. Fikret:alabilir miyim? Sevda:tabi.(verir.) (Mihrace gelir.) Mihrace:dünkü hastanın dosyalarını istiyorum hemşire.fikret hanım,şu sizin asistanlardan duygu,çok beceriksiz gerçekten. Fikret:nerden anladınız?ameliyatta başarılı değil miydi? Mihrace:ameliyatlarıma sokmadım ki! Fikret:e…nasıl anladınız o zaman? Mihrace:kahve yapmayı bile beceremiyor. Fikret: (mırıldanarak)o size inat olmasın sakın. Mihrace:anlamadım. Fikret:arslan bey gayet memnun duygudan.hatta Erhan bey bile asistanı olarak istiyor. Mihrace:orasını bilemem artık. Fikret:bu arada,siz asistanlarınıza işkence mi yapıyorsunuz? Mihrace:alâkası yok.asistanlar şeflerinin her emrini eksiksiz yapmak zorundadır. Fikret:bildiğim kadarıyla cerrahi asistanlar tıp fakültesinde altı sene boyunca kahve yapmayı öğrenmiyorlar. (mihrace sus pus kesilmiştir.sevda ise onları dinlemekte ve mihraceye içten içe gülmektedir.) Mihrace: hadisene! Bir dosya vericeksin altı üstü. ***(duygu,Ahmet,Birkan,melike ve gökçe bugün elasız gelmektedirler.yolda yürürken konuşurlar.) Duygu:ablan kısmetini buldu,artık darısı senin başına. Gökçe:hiç te bile.ben hiç evlenmicem.Duygu:ben evleniceksin demedim ki.sen çıkardın ağzından.demek ki sen de uzaktan uzağa düşünüyorsun evliliği. Gökçe:aman ya!nerden çıkarıyorsunuz şu saçmalıkları anlamıyorum.

Konu: Geri: Doktorların Hayatları Cuma Eyl. 11, 2009 10:13 am


	35.Bölüm Part 2 (bu sırada arabasıyla arslan yanlarından geçer.bizimkiler duygunun önünden giderler.duygu arkada,arslanın yan tarafında kalır.) Arslan:ne haber duygu? Duygu:iyiyim,siz? Arslan:ben de iyiyim.gelsene. Duygu:yok,böyle iyi. Arslan:hadi gel. Duygu:gerek yok arslan bey.ben yürüyerek gidebilirim.Allaha şükür ayaklarım sağlam. Arslan:ona ne şüphe.ama sen yine de gel. Duygu:hayır arslan bey. Arslan:amma inatçısın ama. Duygu:neyse,bu inatçı asistanın daha birsürü işi var,çene çalıcak vakti yok.gitmesi lâzım. (duygu gider.arslan arkasından bakakalır.) * (kapı çalar.) Suat:gir! Zenan:meraba. Suat:meraba hayatım,girsene. (Zenan içeri girer.) Zenan:nasılsın? Suat:iyiyim.sen? Zenan:ben de iyiyim. Suat:zenan bişey mi oldu? Zenan:aslında oldu.azze ninem iki günlüğüne muş’a dönmek zorunda.bir komşusu vefat etmiş,dönmesi gerek. Suat:ya,e ne yapalım,başka birini bulmak zorunda kalıcaz. Zenan:sen,bugün bakar mısın?ameliyatım var,biliyorsun. Suat:tamam da… Zenan:çok iyisin hayatım. Suat:ama zenan… Zenan:hadi güle güle aşkım…(zenan gider.) Suat:şimdi yandım.ben bebek bakmasını bilmem ki! * (Duygu ve Ela deskte dosya doldurmaktadırlar.levent gelir.) Levent:nasılsın elacığım? Ela:iyiyim ama daha beş dakika önce beraberdik. Levent:bin kere söyledim,bin birinci kez de söylüyorum,ben senden bir saniye ayrı kalsam bile dayanamıyorum. Ela:levent!burası bir hastane hayatım. Levent:ne yani?kimse nişanlanacağımızı bilmiyor sanki.dillere destan oldu aşkımız haberin yok. Duygu:levent bey haklı.aşkınızı bilmeyen yok zaten,niye utangaçlık yapıyorsun ki? (bu sırada Zuhal gelir.) Zuhal:siz…siz şu resimdeki… Levent:evet,eski nişanlım ve yeni sevgilim. Zuhal:ama eylül hanım yani… Duygu:abla!yani başhekimim!karıştırmayın şimdi eylülü falan.onlar boşanacaklar. Zuhal:e…duygu,arslan beyin asistanı olmak zor mu? Duygu:inan ki mihrace hanımın asistanı olmaktan bin kat iyidir. Zuhal:ya…öyle mi?bu kadar zor biri mi? Ela:zor ne demek?şeytanın ta kendisi. Duygu:al,duyuyorsun işte.tek ben değil,herkes yaka silkiyor ondan. Zuhal:bir de biz tanıyalım şu mihrace hanımı. * (Suat,kucağında revanla koridorda yürümektedir.arslan gelir.) Arslan:ne ne haber su…(revanı fark eder ve onu bir gülme krizi tutar.) Suat:gülme arslan,gülme!!! Arslan:kusura bakma suat,tutamıyorum kendimi. (bu sırada Haldun gelir.) Haldun:niye gülüyorsun arslan?(suatın önüne karşı döner ve revanı görünce) Haldun:ben cevabımı aldım.bu halin ne suat? Arslan:bebek bakıcısına dönmüş değil mi hocam. Haldun:sen istersen gülme arslan,seni de görücez. Suat:bir gün elinde bir bebekle koridorda dolaşırsan ben de sana gülerim ona göre. Arslan:aman yok,ben almayayım.benim evlenmeye olduğu gibi çocuk yapmaya da hiç niyetim yok. Haldun:büyük konuşma arslan. * (Duygu deskte tek başınadır.sevdadan dosya ister.) Duygu:öğleden sonraki yağ enjeksiyonu uygulaması yapılan hastanın dosyasını verir misin? (sevda verir.suat gergin ve muhtaç bir şekilde gelir.yanında da Haldun ve arslan vardır.revan ağlamaktadır.) Suat:biri şu çocuğun dilinden anlarsa çok iyi olucak!!! Duygu:sakin olun suat bey.bir verin bana.a…siz böyle yaparsanız çocuk tabi ağlar. (duygu kucağına alır ve derdini anlar.) Duygu:bakın,tabi ağlar.çünkü bu çocuk acıkmış. Suat:ne yer ki? Duygu:şu köşe başından bir İskender kebap söyleyin yer.ya da vazgeçtim,kantinden bir tost kapıp ta gelin.suat bey,siz şaka mı yapıyorsunuz?mama yer bu çocuk,başka ne yiyecek? Suat:haa,o zaman ben sana çantayı vereyim. (suat bebek çantasını duyguya verir.duygu revanı susturmayı başarır.telefon çalar ve sevda açar.) Sevda:tamam,hemen çağırıyorum.(telefonu kapatır.)Suat bey!hastnız komplikasyona girmiş,acil ameliyathanesine almışlar.şimdi sizi bekliyorlar. Suat:duygu,sen bakarsın değil mi? Duygu:ama benim… Suat.teşekkür ederim duygu,mükâfatını alıcaksın. Duygu:ama suat bey…!!! (suat çoktan gitmiştir.) Arslan:kalp ameliyatı yapmak çocuk bakmaktan daha kolay geldi onun için.hadi sana kolay gelsin duygu. Duygu:arslan bey…!!!bir dakika,ama… Haldun:bu işi başarıcağına eminim duygu.(gülerek gider.) Duygu:ya,ama…herkes gitti.ya benim bir buçuk saat sonra ameliyatım vardı.syat beyin ameliyatı ne kadar sürer? Sevda:en az 3 saat. Duygu:Allahım,sen bana sabır ver ya rabbim!!! * (kapı çalar.) Erhan:girin!!! Ahmet:hocam benim.sizden bir şey isteyecektim. Erhan:nedir? Ahmet:asistanınız olamayı çok istiyorum.plastik cerrahiye de çok ilgi duyuyorum. Erhan:benim bir asistanım var zaten. Ahmet:kim? Erhan:duygu. Ahmet:ama ben ona sordum,o da’’ben Erhan beyin asistanı değilim,istersen olabilirsin.’’dedi. Erhan:tabi öyle der,çünkü henüz bilmiyor. Ahmet:anlıyorum hocam,yine de teşekkürler. (Çıkar.) Ahmet:abicim,bunlar da hep karı kız peşinde ya… * (kapı çalar.) Arslan:gir!!! (duygu kucağında revanla gelir.) Duygu:bugün kahvenizi getiremedim,kusura bakmayın. Arslan:ne kusuru,geç otur.(bu sırada hafiften kıkırdar gibi gülümsemektedir.) Duygu:lütfen dalga geçmeyin arslan bey.siz güldükçe sinirlerim bozuluyor. Arslan: (kendini gülmemek için zorlar.)tamam,peki.otur şöyle. (duygu oturur.) Arslan:yalnız itiraf etmeliyim,bir insanın eline bir çocuk ancak bu kadar yakışabilir. Duygu:siz şimdi dalga geçiyorsunuz ama sütsüz ve şekersiz kahvenize elim değip şeker dökülürse karışmam. Arslan:dalga geçtiğimi de kim söyledi,ciddiyim. Duygu:öyle olsun. (arslan kendini tutamaz ve güler.) Duygu:arslan bey!!! *** (Ela ve Levent çimlerde el ele oturmaktadır.) Ela:gerçekten o gün sen aylayla… Levent:bence sen bu cümleyi sonlandırmadan on kere düşün. Ela:neden? Levent:çünkü seni bu kadar seven biri böyle bir şeyi aklından bile geçirmez. Ela:ne kadar? Levent:deliler gibi… (ela ve levent öpüşürler.) Bölüm Soruları -ayla arslanın peşinde neden dolaşıyor? -ayla ela ve leventin arasını bozacak mı? -mihrace duygu hakkında neler düşünüyor?